Страница 28 из 62
– Малаваценька, – працягваў Зафод Біблброкс, злёгку прысвіснуўшы.
– Ага, – пагадзілася Трыліян і гулліва глянула на яго.
– Гэтую вялікую таямніцу Неймавернага трэба яшчэ патлумачыць. Бачу, неймавернасць разгулялася тут напоўніцу. І калі мы атрымалі такі мізэрны вынік, дык, пэўна, мусіла адбыцца нешта фантастычна неверагоднае.
Зафод Біблброкс нашкрэбаў колькі лічбаў, закрэсліў іх, потым адшпурнуў аловак.
– Халера-венера, не падлічыць!
– Ну, і што далей?
Зафод Біблброкс у раздражненні сутыкнуў дзве свае галавы і заскрыгатаў зубамі.
– Добра, хай сабе, – раптам прамовіў ён справавым тонам. – Камп’ютару!
Галасавыя ланцугі вярнуліся да жыцця.
– Чагоські? Здароўкі! – сказалі яны і адразу ж выскачыла білетная стужка. – Мой клопат – зрабіць ваш дзень лепшым, прыгажэйшым, дасканалейшым...
– Ясна, добра. Завалі дынамік і палічы сёе-тое для мяне.
– Ды як рэпу згрызці, – загаманіў камп’ютар. – Вы хочаце прагноз імавернасці, які грунтуецца на...
– Ага, давай, падлічы імавернасць.
– Файна, – працягнуў камп’ютар. – Крыху цікавай інфармацыі: вам ніколі не прыходзіла да галавы, што людскія жыцці кіруюцца тэлефоннымі нумарамі?
На адным з твараў Зафода Біблброкса – а неўзабаве і на другім – з’явілася грымаса пакуты.
– Ты што, зусім з працэсараў з’ехаў?
– Пакуль не, але вы сам глузданецеся, калі даведаецеся, што...
У Трыліян заняло мову. Яна стала націскаць кнопкі на кібер-штурмане Рухавіка Неймавернасці.
– Тэлефоннымі нумарамі? – перапытала яна. – Гэтая агрэгаціна сказала «тэлефоннымі нумарамі»?
На экране высвеціліся лічбы.
Камп’ютар з ветлівасці зрабіў паўзу, але хутка прыпусціў ізноў:
– Я толькі хацеў сказаць...
– Не хаці! – парабіла яго Трыліян.
– Зірні, што гэта? – выгукнуў Зафод Біблброкс.
– Не ведаю, але тыя два прыбышы ўжо ідуць на капітанскі масток разам з нашым нікчэмным робатам... – адказала Трыліян. – Ці можам мы іх злавіць на якую-небудзь камеру?