Аўтаспынам па галактыцы

* Прэзідэнт, поўны тытул – Прэзідэнт Імператарскага Галактычнага Урада. Пададзены тут тэрмін «Імператарскі» цяпер зрабіўся анахранізмам: законнаму Імператару на працягу стагоддзяў дзве чвэрткі да смерткі. Каб захаваць яго ў такім стане на векі вечныя, у апошні момант смяротнай комы Імператара змясцілі ў анабіёзнае поле. Нават яго спадкаемцы ўжо даўно склеілі дошчачкі, і таму – трэба заўважыць, без усякіх эбыткоўных палітычных узрушэнняў, – уся паўната ўлады проста і лёгка перайшла да тых, хто датуль знаходзіўся на ўладнай лесвіцы адной-дзвюма прыступкамі ніжэй; цяпер Галактыкай кіруе тая структура, якая раней была ўсяго толькі дарадчым органам пры Імператару – выбраная Урадавая Рада, на чале якой нібыта стаіць Прэзідэнт, гэтай Радай жа і абраны. Але, па праўдзе кажучы, Рады той таксама ўжо няма.

Па вялікім рахунку, Прэзідэнт Галактыкі – марыянетка ды не валодае хоць якой уладай. Ён, можа, і напраўду выбіраецца, але дзеля гэтай пасады мусіць валодаць якасцямі не самавітага лідара нацыі, а хутчэй здольнасцямі бессаромна-блаэнаватага буяна. Таму Прэзідэнт – гэта заўсёды моцна супярэчлівая асоба, чый характар дужа злосціць публіку і адначасова бязмежна захапляе. Праца Прэзідэнта – не валодаць уладай, а адцягваць ад яе ўвагу. Паводле гэтага крытэру Зафод Біблброкс – ці не самы паспяховы Прэзідэнт у гісторыі Галактыкі: два гады свайго дзесяцігадовага прэзідэнцкага тэрміну ён прабавіў за махлярствы ў турме. Толькі шчуплая жменька людзей у курсе, што Прэзідэнт і Галактычны Урад фактычна не маюць аніякай улады, і э гэтай жменькі толькі шасцёра ведаюць, хто сапраўды кіруе Сусветам. Большасць жа э той жменькі людзей перакананая, што працэсам прыняцця дзяржаўных рашэнняў апякуецца камп’ютар. О, як жа моцна яны памыляюцца!

* Сапраўднае імя Фольксвагена Гольфа можна вымавіць адно на малавывучанай бетэльгейзіянскай-7 мове. Лічыцца, што гэтая мова амаль цалкам памёрла ў выніку Вялікага Буху 03758 года, што сцёр з аблічча Бетэльгейзэ-7 усю Праксібетэльянскую цывілізацыю. Бацька Фольксвагена Гольфа – адзіны, хо перажыў Вялікі Бух па неверагодным збегу акалічнасцяў, якія ён так і не змог растлумачыць. Тэорыя Вялікага Буху па-ранейшаму застаецца тэорыяй, бо пакуль што ніхто дакладна не выясніў, што такое Бух і чаму ён прылучыўся менавіта на Бетэльгейзэ-7. Каб унікнуць хмары падазрэнняў, якая непазбежна павінна была згусціцца па-над ягонай галавою, бацька Фольксвагена Гольфа перабавіўся на Бетэльгейзэ-5, дзе нарадзіў – у самым прамым сэнсе гэтага слова – сына Фольксвагена. Каб не ўмёрлі, мовы сваёй бетэльгейзіянскай-7 бацька не пакінуў і паспрабаваў навучыць ёй сына.

Паколькі Фольксваген Гольф так і не навучыўся вымаўляць сваё імя на роднай мове, яго бацька памер ад сораму, які ў некаторых сектарах Галактыкі па-ранейшаму ёсць смяротнай хваробай. У школе дзеці дражнілі Фольксвагена «Піхто», што па-бетэльгейзіянску-5 азначае «хлопчык, які не можа ўцямна патлумачыць, што такое Вялікі Бух і чаму ён прылучыўся менавіта на Бетэльгейзэ-7».

* Напэўна, Фрэнкі прыйшоў на думку першы радок песні Боба Дылана «Blowing in the Wind»/«Ha ўзвеі ветру» – How many roads a man walk down? (заўвага перакладніка)