Страница 5 из 7
Шын достықжас талғамайды
«Оны ойламайтын күнім жоқ».
Тәлімгер – Елена, 54 жаста
Қамқорлықтағы бала – Руслан, 16 жаста
3 жылдан бері жобада
Елена
Шынымды айтсам, тағдыр менің жолымды Русланнан ажыратпаса екен деймін. Қазір жасөспірімге айналған бұл бала мен үшін өте қымбат. Өзімнің балам сияқты алаңдаймын, дұғама қосамын. Тіпті, оны ойламайтын күнім жоқ.
Қазір Руслан жасөспірім жасқа жетті. Осы албырт шақтан аман-есен өтіп, оны кездестірген кезімдегідей елгезек, мейірімді қалпында қалса екен.
Әрі мүмкіндігінше қалауы не екенін, неге қызығатынын анықтап, сезінсе, түйсінсе екен, себебі оның кім болғысы келетіні, неге талаптанатыны жөнінде әзірге нақты мақсаты жоқ. Қазір оған үлгі-өнеге боларлықтай ер адамның достығы ауадай қажет.
Русланның бойында нағыз ерге тән сабырлылық, ұстамдылық, әділдік, жауапкершілік, көмектесуге әзірлік сынды қасиеттер бар болғанымен, теріс жолға түсіп кету қаупі де жоғары. Әсіресе, балалар үйімен қоштасқан соң.
Сол себепті менің басты әрі жалғыз мақсатым – қылмыс жасамауына және ішімдік пен есірткінің арбауына түспеуіне көмектесу.
Қарым-қатынас барысында біз материалдық әрі қаржылық тұрғыдағы бірсыпыра күрделі мәселені шештік. Балалар үйінің тәрбиеленушілерінде «менікі» деген түсінік жоқ, оларға бәрі ортақ.
Олар ақшаның құнын білмейді. Мұны біз бірге реттедік. Шешілмеген мәселелерден қалғаны – қандай да бір нәрсеге ынтаның, ниеттің, қызығушылықтың жоқтығы, сондай-ақ кітаптар.
Тәрбиеленушілер мүлде кітап оқымайды, оқыса да амалсыз, қиналып оқиды.
Жұптағы қиын сәттерді баламен бірге, ересектер де сезінеді. Мен үшін қиындық басқа тәлімгерлермен салыстыру еді. Әрине, балалардың ешқайсысы «сенің тәлімгерің жақсы, маған да сондай адам болса ғой» деп айтпады, бірақ араларында өзара бәсекелестік бар.
Жоба барысында өзімді таныдым, сезімім мен мүмкіндігімді бағамдадым. Әрі маған толық емес және тұрмысы қиын отбасынан шыққан баланы түсіну, оған шамам келгенінше көмек көрсету, оның бәрінен мақұрым қалған шектеулі емес, толыққанды адам екенін көрсету маңызды еді.
Руслан
Елена – мейірімді, өте жауапты, көңілді, ақжарқын жан. Менен көмегін аямайды. Сол кісі сияқты мен де төзімді болғым келеді. Егер біреу мені түртпектесе, шамданып шыға келемін. Лена сондай сәтте өзін басқаша ұстар еді. Оны байыппен тыңдап, шешімін табар еді. Әзірге мен олай жасай алмаймын.
Десе де, мен мейірімдірек бола түстім, бірдеңе істемес бұрын асықпай ойлануды, жан-жақты талдауды үйрендім. Ленаның тау бөктеріндегі үйіне барған ұнайды, онда бәрі тамаша: таза ауа, көңілді отбасы дегендей. Балалары мен немерелеріне де жақсы тәрбие берген. Біз Үлкен Алматы көліне бардық, «Монополия», боулинг ойнадық. Ал оның үйінің ауласында кәуап жасағанымыз да есімде. Бәрі тамаша, көңілді күн болды.
Елена менің жан досым, жақыным, туысым сияқты. Мен онымен әрдайым кез келген тақырыпта ашық сөйлесемін. Бір маңызды жайтты анық түсіндім – досың өзіңнен үлкен болуы мүмкін, алайда шын достық жас талғамайды.
Жоба үйлестірушісінің пікірі
Екі жылда Елена мен Руслан тығыз қарым-қатынас құра білді. Руслан әрдайым Еленаға оп-оңай жүгінеді, себебі бір-біріне деген сенім әбден қалыптасқан, екеуі кез келген мәселені талқылай алады. Елена да оған туған ұлындай қарайды. Әрдайым оған шынайы алаңдайды, өмірлік ақыл-кеңесін аямайды. Русланға Ленамен және оның балаларымен, немерелерімен бірге уақыт өткізген ұнайды.
Мұның бәрі ол туралы
«Адамдарға көмектесетінін айтады».
Тәлімгер – Карина, 40 жаста
Қамқорлықтағы бала – Вагиб, 17 жаста
2 жылдан бері жобада
Карина
Вагиб есімі – арабша әл-Уаһһаб есімінің түркілік нұсқасы, Алланың 99 көркем есімінің бірі, «Сый беруші» деген мағынаны білдіреді. Адам есімі оның тағдырына, жеке басының қасиетіне әсер ете ме, жоқ па, бұл – әлі күнге дейін даулы мәселе. Бірақ менің жас досым – шынымен де, ғажап, керемет адам.
Бір адам бойында соншалықты күш-қуат пен мейірімділік қалайша тоғысып жатқанына таңғаламын. Ал сырт көзге ол ұялшақ. Бірақ оны неғұрлым жақсы таныған сайын, соғұрлым ерге тән мінезі, рух, қасиеті айқын көріне бастайды. Дәл қазір нені қалайтынын ол анық түсінеді. Кейін өскенде адамдарға көмектесетінін үнемі айтып жүреді. Маған оның ойы, мақсаты, талпынысы ұнайды. Балалық шағы қиын болғанына қарамастан, онда ішкі сенім бар, оның бұл өмірде бәрін жеңетініне сенімім кәміл.
Оның жеке басы қасиеттерінің арқасында алғашқы кездесуіміз емен-жарқын өтті, қобалжығаным сап тыйылды. Біз жариясыз ортақ мақсат қойдық – достасу. Қалай достасып кеткенімізді де байқамадық. Алғашында екеуіміз де ұялдық, қысылдық, бірақ уақыт өте келе жақын араласып кеттік. Вагиб біртіндеп ашыла берді, мен де оның өзін, ой-пікірін жақсы біле бастадым. Бұл – сөзбен айтып жеткізе алмайтын сезім.
Тәлімгер болу маған қатты ұнады. Мұнда өзімді, сезімімді және үрейімді түсіндім. Менің ойымша, жоба балалар мен ересектерге де өзін тануына септігін тигізеді. Екеуіміз де өзгердік. Вагиб адал досыма айналды. Әрі менің ұстазым десе де болады, себебі біздің қарым-қатынасымыздан мен де сабақ аламын. Маған онымен бірге уақыт өткізген ұнайды әрі біздің достығымыз берік болады деп үміттенемін.
Оның ештеңеден жасқанбай, өзіне сенімді болуын қалаймын. Вагибте барлығы жақсы болсын!
Вагиб
Каринамен кездесуден соң өзгердім деп сенімді түрде айта аламын. Қысылып-қымтырылуды ұмыттым, қазір көпшіл бола түстім. Карина менің ой-пікіріме, ниет-тілегіме бейжай қарамайды, қайда барғым келетінін сұрайды, шаруаны таңдап істеуге мүмкіндік береді. Біз киноға, тауға, «Медеу» мұз айдынында коньки тебуге бірге барамыз. Отбасымен бірге уақыт өткіземіз.
Карина – менің досым, өзі көңілді, мейірімді және көпшіл. Сол жағынан оған ұқсағым келеді. Әрдайым ақыл-кеңес, көмек сұрап жүгіне алатынымды білемін. Ол бас тартпайды.
Каринаға зор денсаулық, мол бақыт тілеймін, әрқашан айы оңынан тусын!
Жоба үйлестірушісінің пікірі
Вагиб – жылы жүзді, мейірімді әрі ұялшақ бала. Карина туралы жылы жымиып сөйлейді. Каринаның арқасында көптеген таңсық дүниемен және қызықты орындармен танысты. Каринаның өзі – өте мейірімді әрі рухани тәлімгер. Әр сөзінен Вагибке деген қамқорлықтың, ізеттіліктің лебі есіп тұрады. Әрдайым оның пікірін ескеріп, шынайы алаңдайды, оны әркез қолдайды.
Егер үйде жасөспірім болса
Жоба психологі Дана Серікованың ұсыныстары
Ерте ме, кеш пе, құртақандай сәби өсіп, жасөспірімге айналады. Неліктен кеше ғана тәй-тәй басқан, ата-ананың қамқорлығы мен махаббаты қажет бала, аяқ астынан кірпідей жиырылып, бөлектеніп шыға келді? Өзгеру кезінде өзіңізге және балаңызға қалай көмектесу керек? Осы тарауда мән-жайды ұғуға тырысып көрейік.
Жасөспірімдік немесе пубертатты (лат. Pubertas – жыныстық жетілу) кезең – бұл адамның өтпелі жасы. Не бала емес, не ересек адам емес шақ. Өтпелі кезең балаға өте ауыр, бұл оның мінез-құлқына, қарым-қатынасына әсер етеді. Кешегі сәбиіңіздің бойындағы өзгерістердің келесідей себептерін атап көрсетуге болады:
1. Конституция немесе жай ғана айтқанда, дене бітіміндегі өзгерістер. Бұл кезеңде баланың сырт келбеті күрт өзгереді: екінші реттік жыныстық белгілер байқалады, аяқ-қолдары ұзарады, дене салмағы өзгереді, сүйкімсіз безеулер және тер иісі пайда болады. Егер сіз бірден салмақ қоссаңыз, бетіңізден безеу немесе енді басталып келе жатқан бастың қасқасын көрсеңіз, қандай сезімде болар едіңіз? Мұндай өзгерістер көңіл-күй мен өзін-өзі сезінуге әсер етпей қоймайды.