Моабитские тетради

Яз өмәсе

Без кояшка килдек өмәгә,Кардан-боздан җирне арчырга.Вакыт инде кышка үләргә,Яз батырга юлны ачарга.Кыш кергәннән бирле капкаданҖир җитәрлек күрде «явызлык».Багор белән ваклап, ваткалапҖибәриек кышны агызып.Елгаларны япты, бикләде,Дулкыннарны итте ирексез,Чишмәләрнең юлын чикләде,Болыннарны итте күрексез.Ул киптерде нәфис гөлләрне,Бакчалардан куды кошларны.Сызганыек, дуслар, җиңнәрне,Ломга алыйк әрсез «дошман» ны.Боз астыннан чыксын елгалар,Дулкынланып ташып аксыннар.Торкылдашып күктән торналарКөмеш күлгә кире кайтсыннар.Җир тын алсын, кардан арынып,Баш калкытсын чирәм кырларда.Эшлик, дуслар, ярсып, кабынып,Көч һәм корал безнең кулларда.Кояш кадый алтын сөңгесен,Җир дә туйган инде бураннан.Гөрләвекләр гөрләп йөгерсен,Себер әйдә кышны урамнан!Кыш җиңелде. Ломны, көрәкнеИңгә салып, язгы үләннәнАтлый-атлый дәртле, йөрәкле,Без кайтабыз җырлап өмәдән.Җилбердәтеп җитен чәчләрен,Умырзая безгә елмая;Кар астыннан суза чәчәгенБүләк итеп безгә Җир-ана.Октябрь, 1943

Төзүче

Күкне чуарлапЙөзә болытлар,Болытка җитәБез салган йортлар.Һәрбер кирпече –Безнең кул көче,Нинди иҗаткаБулдыклы кеше.Файдасыз ятканТаштан, балчыктанЧыга ул калкыпБуш бер чатлыктан.Башта ул әлеНәкъ биләүдәгеЯшь бала сыманБиләп алынган.Биләгән аныТакта челтәре,Юк әле каны,Юк әле тәне.Тиз басар сафка

Конец ознакомительного фрагмента.

Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.