Страница 6 из 6
Марату па калена выпарыла правую нагу, і ён не чакаючы пакуль яна, нарасце натуральным шляхам, маментальна нарасціѓ сабе канечнасць.
Потым і пару дзяѓчын спаленых напалову - разам аднавіѓ.
Юлій Цэзар, нягледзячы на ѓвесь свой талент, прайграваѓ бітву, лікавую перавагу пры прыкладнай роѓнасці тэхналогій, быѓ на баку суперніка. Адзінае, што заставалася ѓ такім цяжкім становішчы рабіць - адыходзіць, пазбягаючы асяроддзі. Казей без сумлення слухаѓ па прынцэс-сувязі, каманды, якія аддаюцца робатам. У іх гучаѓ неабмежаваны аптымізм, прага хуткай перамогі. Фрэгат Юлія Цэзара атрымаѓ некалькі пашкоджанняѓ і яго хуткасць знізілася.
Казей адчуѓ ярасць, створаная ім дзяржава, здаецца, прайграе, трэба знішчыць як мага больш ворагаѓ. Гэта значыць, у яго выбар або перамагчы або памерці. Хоць відавочна, што знішчэнне некалькіх магалетаѓ; амаль нічога не зменіць, але гэта амаль і ёсць тая бяспрыкладная гераічнасць, асобных індывідаѓ які складаецца ѓ струмень які руйнуе любую перашкоду. Хлапчук і былы партызан, выкарыстоѓваючы памяць носьбіта, а фактычна свайго ѓласнага тварэння (Як яму ѓдаецца штампаваць асобы і такія складаныя па структуры рэчы асобнае пытанне!) хутка ѓспомніѓ, што яму забівалі на шматлікіх трэніроѓках. Трэба, каб цябе не заѓважылі, трымацца ѓ агульных шэрагах робатаѓ. Так патрапіць куды цяжэй, але затое верагоднасць выкрыцця значна ніжэй. Але з іншага боку, ці мае ён права ѓ гэты крытычны момант адседжвацца? Бо салдат павінен: клапаціцца аб захаванні жыцця, пункт два: нішчыць як мага больш ворагаѓ. У выпадку супярэчнасці - такая традыцыя, рабіць выбар на карысць другога рашэння. Гэта амерыканцы ранейшых часоѓ: больш думаюць аб захаванні ѓласнай скуры. Таму янкі і прайгралі, акрамя таго ѓ іх слабая прапаганда. Ёй не хапала татальнасці і ѓсёахопнасці. Калі ѓспомніць старажытную гісторыю Зямлі: у тыя часы, калі чалавецтва было прыкавана да адной планеты. Страшна, расколаты свет, трэба было сабраць усе нацыі і народы ѓ адзіны кулак. Некалькі імперый прэтэндавала на гэта. У першую чаргу ЗША, Кітай, Ісламскае таварыства. Свет станавіѓся шматпалярным і літаральна раздзіраѓся на часткі, расла колькасць незалежных дзяржаѓ, сепаратызм дробных нацый: ператвараѓся ѓ дакучлівую ідэю. Агульны дом Зямля палала, чалавецтва літаральна падала ѓ бездань! У ранейшыя часы былі магутныя кіраѓнікі, якія хацелі аб'яднаць чалавецтва. Гэта ѓ першую чаргу Аляксандр Македонскі, адзін з самых выдатных палкаводцаѓ усіх часоѓ і народаѓ. Ён быѓ непераможны, але провіду было заѓгодна, падарыць яму занадта кароткае жыццё. А так у яго былі немалыя шанцы, ён будаваѓ інтэрнацыянальную імперыю, нёс у Азію высокую элінскую культуру. Нават Карфаген і старажытны Рым даслалі вялікую даніну Македонскаму, найвыбітнейшаму славяніну, антычнай эпохі! Да Аляксандра Вялікая Персія пры некалькіх царах,(Асабліва Кіры) дамаглася сур'ёзных заваёѓ, ад Індыі да Егіпта, але дактрыну: на ѓвесь свет адзін кіраѓнік, першым высунуѓ менавіта ён! У Рыме на ролю сусветнага кіраѓніка прэтэндаваѓ Юлій Цэзар, але і яго жыццё аказалася недастаткова доѓгім.
. РАЗДЗЕЛ Љ 2.