Страница 5 из 6
Але найжорсткі бой вельмі хуткаплынны, браню прапаліла яшчэ ѓ некалькіх месцах. Выпарылася дзве гарматы, загінула шэсць салдат - усе ваяѓніцы-красуні, аднаго юнака спаліла да паловы, дзяѓчына часова пазбавілася скальпа і пальцаѓ. Марат Казей смеючыся, вярнуѓся назад, маѓляѓ, ці шмат вы дасягнулі, разбіѓшы носьбіта творцы светабудов? Цудам удалося пазбегнуць дэтанацыі снарадаѓ. Але пашкоджанні каласальныя, паветра сіфаніт, выкідваючыся успыхваючы ѓ вакуум. Зрэшты, хлопцы годна адказваюць. Сам Марат пры дапамозе босых, дзіцячых пальчыкаѓ ножак, правёѓ філігранны стрэл наѓскідку, падбіѓшы трохмясцовы штурмавік. Наташа, гэта дзяѓчына дзівоснай прыгажосці, яе язычок падаѓжэѓ, лізнула юнага, вельмі прыгожага хлопца ѓ вусны.
- Мегаквазарна!
- Давай гіперанігіляцыйнае (суперзнішчальнае) плазмавывяржэнне! - Раѓнуѓ юны, але вельмі мускулісты Творца светабудов.
Наташа Белая босымі пальчыкамі ножак таксама пальнула націснуѓшы на джойсцік.
Касмічная брыганціна атрымаѓшы трапленне рассыпалася, а яе абломкі маментальна абвуглілася, нібы вата ѓ мартэнаѓскай печы.
Два магалета было збіта іншымі прыладамі, тры страляючыя вежы апынуліся падстрэленыя ѓ эсмінца. Але менавіта ѓ гэты момант на іх навёѓ гарматы ракетны крэйсер. Дзяѓчынкі, мільгаючы голымі, ружовымі пятачкамі падскочылі да гармат. Хлапчук-стваральнік-піянер, не без задавальнення, вострымі адчуваннямі, адчуѓ дыханне смерці ѓ твар. Зла велічэзных памераѓ старая з касой прыгразіла, і капітан Марат аддаѓ загад.
- Гнуткая рэцірада! Рухацца змейкай, праз вожыка!
Батарэя рванула назад, але крыху спазнілася. Здавалася, што вакуум ные ад болю, пранёсся гіперплазменная віхура. Страшэнны ѓдар гравіяплазмы зачапіѓ батарэю. Адразу пяць гармат і дванаццаць чалавек каманды, аказалася цалкам выпарана. Марата Казея і іншых дзяѓчат адкінула гравітацыйнай хваляй, замільгалі ѓ палёце, з голыя, залаціста-аліѓкавыя ножкі. Хлопчык-Творца пераляцеѓ, стукнуѓшыся галавой у прэс па-атлетычнаму складзенай, але пры гэтым надзвычай хупавай Наташкі Белай. А гэта цвёрда, калі плоць, у якую прыйшлося тараніцца не бялковая:
- Ух, ты пульсарна-калапсавая дзірка! - прамармытаѓ Казей. І ѓхмыльнуѓся, калі па ім пранёсся разрад гіперэлектрычнасці.
Поѓныя грудзі Наташкі павабна варушыліся пад тонкай палоскай тканіны.
Па брані прайшліся буйныя расколіны. Яны прарэзалі як яры бэзавую паверхню металу, больш за мільён разоѓ трывалага чым тытан. Якая каласальная моц утоена ѓ гіперплазме ці яшчэ больш дасканалай яе разнавіднасці прынцэпс-плазмы здольнай зрушваць з месца зоркі, і гасіць квазары. А бо ѓсяго толькі шосты, сёмы і гэтак далей стан матэрыі. Цэлы акіян гіперплазмы можна атрымаць з любой малекулы. Тэарэтычна (пакуль гэта людзям недаступна) адна элементарная часціца, прайграе ѓвесь сусвет. Або знішчыць! Такія квазібоскія магчымасці гіперплазмы.
Былы піянер Марат і сам быѓ надзвычай уражаны: да чаго дайшоѓ прагрэс.
Батарэя праслізгвае па гнуткім які вібруе ѓ кінезпрасторы калапсу, салдат прыціскае аслабленай сілай інэрцыі. Потым адбываецца выкід спружыны, і батарэя зноѓ адчыняе агонь толькі ѓ іншы пункт прасторы.
Марат камандуе:
- Лупіць вузкім промнем, перавесці прылады ѓ рэжым канцэнтраванага шомпала.
Бо кампутары адключаныя - гэта даводзіцца рабіць уручную. Рэгуляваць падачу гіперплазмы з дапамогай барабана. Але зрабіць такое вельмі нават не проста, ратуе тое, што ѓ праграме навучання прадугледжаны і гэты форс-мажор. Юнакі і дзяѓчаты спраѓляюцца з гэтай праблемай у рэжыме аѓто.
Босыя ножкі беглых дзяѓчат панадліва мільгаюць, а загарэлая скура блішчыць.
Марат ловіць на прыцэл ракетны катэр, стрэл з невялікім апярэджаннем. Чуецца найтонкі піск разбуранага вакууму, катэр раздзірае на кавалкі. Мяркуючы па моцы выбуху, адбываецца дэтанацыя боекамплекта. Светлавая пляма разносіць машыну. Магалет таксама знішчаны, дакладны стрэл аднавіла дзяѓчына.
І страсянула поѓнымі сцёгнамі.
Крылы адлятаюць асобна, заадно круціцца ѓ вакууме палаючых хвост.
Варожая брыганціна атрымлівае дадатковыя пашкоджанні, але адказвае масіраваным залпамі. Скрозь расколіну пранікае струмень, адкідаючы дзяѓчыну, агаляючы поѓную, нібы саспелыя дыні грудзі залацістага колеру з кінаварнымі, якія даюць люмінесцэнцыю соску.
Ужо даволі дарослы гадамі Марат, узрадавана віскоча:
- Вось бачыце як клёва! Чарнадырна!
Баявая Наташка пляснула ѓсемагутнага хлопца па пакрытай скурай з магопластика каленцы:
- Прынцэпс-квазарна! Запульсар эліпсіс! Падымі вышэй віцязь булаву!
Капляпадобная брыганціна натапырылася залпамі. Калючыя расінкі гіперплазмы, распырскваліся па ѓсёй баявой прасторы.
Марат свіснуѓ:
- Даеш фатон, у калапс бездані!
З боку вынырнуѓ фрэгат, адначасова ірванула суседняя батарэя. Падобнае хлопцам не павезла, яны натыкнуліся на цяжкую ракету або Вібра-поле сціраюць у парашок самы трывалы метал.
Хлапчук паспрабаваѓ закруціць платформу, каб выжыць пры такім націску. Але бо і супернікі прафесіяналы высокага класа, якія скончылі практычна адну і тую ж школу. Стваральніца Аліса Селязнёва таксама не лахатроншчыца ѓ Тварэнні цывілізацый!
Разбурылася темропреонновая гармата. Яе раскалола на груду іскрыстых запчастак. Галаногую дзяѓчыну, рэальную, а не гульнявую асобу і Стваральніка-хлапчука абслугоѓваюць прыладу адкінула нібы ѓдарам бітай. Яны каласальным паскарэннем урэзаліся браню, злёгку ѓціснулі яе, а самі моцна спляскаць, калоцячыся ад ѓзрушэнні сваімі вельмі пругкімі і трывалымі целамі. Затым прыняліся адліпаць звышмоцнага, пакрыцця, надаючы нармальную форму сваім прыгожымі, рэльефным як статуі антычным багам фігурам.
Марат адчуѓ холад унізе жывата. Шчыльнасць плазмовывержения суперніка ѓзмацнялася, падобна, у бітву ѓцягнуліся свежыя сілы. Напрыклад, ультра-лінкор сам памерам з прыстойны астэроід, а формай масіѓны кінжал утыканы выпраменьвальнікамі, выпусціѓ цэлы найбагацейшы арнамент гіперплазменных бруй. Выгнутая, скрыѓленая па форме гібрыд матрошкі і гармонікі субстанцыя, абрынулася на крэйсер Гордай імперыі Казейстана. Іншыя патокі анігіляцыі змялі чатыры кропляпадобныя, артылерысцкія платформы.