Аннотация
Adam Mickiewicz
Dudarz
Romans
(Myśl z pieśni gminnej)
Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Nowoczesna Polska.
Jakiż to dziadek, jak gołąb siwy, Z siwą aż do pasa brodą? Dwaj go chłopczyki pod rękę wiodą, Wiodą mimo naszej niwy. Starzec na lirze brząka i nuci, Chłopcy dmą w dudeczki z piórek. Zawołam starca, niech się zawróci I przyjdzie pod ten pagórek. «Zawróć się, starcze, tu na igrzysko, Tu się po siewbie[1]weselim; Co nam dał Pan Bóg, tem się podzielim, I do wsi na noc stąd blisko». Posłuchał, przyszedł, skłonił się nisko I usiadł sobie pod miedzą; Przy nim po bokach chłopczyki siedzą, Patrząc na wiejskie igrzysko. Tu brzmią piszczałki, biją bębenki, Płoną stosy suchych drewek; Piją staruszki, skaczą panienki, Obchodząc święto dosiewek[2]. Milczą piszczałki, głuchną bębenki, Porzuca ogień gromadka; Biegą staruszki, biegą panienki, Biegą do dudarza dziadka. «Witaj, dudarzu, witamy radzi, W wesołej...

Отзывы