Графитовая фея

- Akkor lesz egy élő halott! - kiáltott a Nimfa I. kerek meglepett szemekkel.

Nem erről szól. Tehetünk anélkül, hogy a nyomozók ezt a könyvet? - Marina-kérdeztem érdeklődve.

- Mit csináljunk? Újraéleszteni az összes karaktert, majd távolítsa el a nyomozók? Ha van egy lopás zafír, a nyomozó lesz szükség.

- Majd adja meg a könyv, mint a grafit tisztítók hős lelkek.

Egy ilyen javaslat, hogy a nő csak a fejét rázta.

Isten úgy néz ki, a me

Marina, te vagy a Grafit iste

De úgy tűnt neki, hogy egy részét az új erő volt már fiatal ember, vagy a Hasonmás.

Ναταλία Патрацкая

Графитовая νεράιδα

Η μαρίνα ήξερε ακριβώς την ακόρεστη χαρακτήρα και αμέτρητες ευχές. Και τώρα καθόταν στη μαύρη υπολογιστή τραπέζι και έκανε μια παράξενη ιδέα, πώς να γίνει μια Εικονική νεράιδα. Γιατί αυτό ήθελε - δεν το ήξερα, αλλά ήθελα τόσο πολύ να γίνει η μοναδική και δυνατή.

Εξουσία πάνω από τους ανθρώπους ποτέ δεν είχε, αλλά είχε λευκό-μαύρο επαγγελματική κάρτα με φωτεινά γράμματα, στην οποία βρισκόταν το όνομα και το τηλέφωνο, με φαξ, με το οποίο έστελναν ορατά τα κείμενα και τις εικόνες. Θα αναρωτιέται για το πώς να γίνει μια Εικονική νεράιδα με καταγωγή από την ατμομηχανή.

Είναι почесала καμφθεί με το δάχτυλό σας το πηγούνι, σαν να σαγόνια ήταν ο εγκέφαλος, και προσεκτικά κοίταξε στην γαλαζωπό ουρανό, με το οποίο ταξίδευαν άσπρα σύννεφα. Τίποτα νέο στον ορίζοντα δεν ήταν, και ήθελα να της το ζωντανό να κάθεται σε ένα άσπρο σύννεφο και να τα πόδια σε лаковых μποτάκια.

Μεγάλη βλακεία μου έρχεται στο μυαλό! Μαρίνα почесала πίσω από το αυτί, επειδή το αυτί στον εγκέφαλο είναι πιο κοντά από το πηγούνι. Μετά το χέρι φτάσει προς το μέτωπο και στη μύτη, όπου το μυαλό δεν ήταν ποτέ. Και χρειαζόταν το μυαλό για να σκεφτούμε: πώς να γίνει Γραφίτη θεά! Τόσο απλά! Σε αυτό το σημείο είναι απλά σωματικά ένιωθα ότι την πήραν για шкирку και προσέφεραν εις το ταβάνι του δωματίου.

Στον αέρα ανάμεσα στις λέξεις:

- Εγώ είμαι ο Θεός, και εσύ τίποτα!

Η μαρίνα ξύπνησε στο πάτωμα. Στο δωμάτιο δεν υπήρχε κανείς, απολύτως κανείς. Τα παράθυρα και οι πόρτες ήταν κλειστές. Έγινε βαρετό. Θυμήθηκε το ρητό: συνήθισε την απογοήτευση. Το κορίτσι τρίβονται βλάψει το σώμα.

Ήθελε να της το σώμα δεν πονούσε από την πτώση του από την οροφή στο πάτωμα. Και το σώμα του σταμάτησε να πονάει. Εκείνη αναστέναξε, σηκώθηκε από το πάτωμα, αργά ήρθε σε μια καρέκλα, αλλά να καθίσετε σε αυτό δεν έχει γίνει. Κοίταξε πίσω: θρόνου και υπηρέτες για νέα νεράιδες δεν ήταν. Στον υπολογιστή проклюнулась οθόνης.

Στην πόρτα κτυπάς και φωνάζοντας το όνομά της. Κάποιος προσπάθησε να βάλει το κλειδί στην κλειδαρότρυπα, αλλά η πόρτα ήταν σταθερά κλειστό από την εξωτερική εισβολή. Νεράιδα με το όνομα Marina ανήκε στη βασιλική σιωπή. Βασανιστικά зачесались τα δάχτυλα των χεριών, κοίταξε αυτά: την εγρήγορση αυξήθηκαν τα νύχια και загнулись χαριτωμένο спиралькой.

Зачесалась το κεφάλι και τους ώμους χάλυβα κατέβει απλά σκέλη της τρίχας. Ήταν σκυμμένος πάνω στα πόδια: από босоножек βγάζει σκοτεινές μπούκλες νυχιών. Ρούχα трещала στην πλάτη, το στήθος αυξάνεται μπροστά στα μάτια μας.

Η μαρίνα κοίταξε τον εαυτό σου στον καθρέφτη: τα μάτια του ήταν σκούρα, ρούχα лохмотьями μου την πέφτει загорелом σώμα.

- Α! Α! Α-α-α! - φώναξε η Μαρίνα истошным φωνή.

Από την άλλη πλευρά της πόρτας οι άνθρωποι ουρλιάζοντας, να τρελαθεί, μαζί πίεσαν στην ξύλινη πόρτα και το αποτυπωμένο σε ανάγλυφο. Στο δωμάτιο ввалились το προσωπικό και οι αθλητές από το γυμναστήριο. Στη θέα νεράιδες έπεσαν στο πάτωμα μπροστά της στα γόνατά του, σαν κάποιος να έπληξε τα πόδια τους.

- Ω, Θεέ Μου! - φώναξε η Μαρίνα.

- Το κορίτσι, θα ήθελα να είμαι νεράιδα; Έτσι αν εκείνη! Κι εγώ είμαι σε διακοπές φεύγω. Δεν είμαι σκλάβος αιώνες να λειτουργήσει χωρίς διακοπές! Κουρασμένος. Δουλέψτε θεά! - ακούστηκε από ψηλά τη φωνή του Θεού.

Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο πάτωμα, σφίγγουν από το φόβο του και στην αγκαλιά του χάλυβα βγουν από το δωμάτιο. Τα μάτια τους затравленно περιπλανήθηκε μέσα από το σχήμα της Μαρίνας.

- Πού είναι όλοι выползаете; - ρώτησε η Μαρίνα τρομερή φωνή. - Θα τους αποστόλους!

- Αφού το λες εσύ, βασίλισσά μου είσαι η Графитовая, - проговорила πανταχού παρών Νύμφη Игоревна, γρήγορα ήρθε στον εαυτό του.

Φυσικά, κανείς Μαρίνα Εικονική νεράιδα δεν πίστευε, αλλά και σε άλλους τίτλους της άρχισαν να με τα πόδια μέχρι το κεφάλι. Ενδιαφέρον γεγονός, αλλά οι άνθρωποι την ακούγαμε! Είναι затребовала εαυτό κρεβατοκάμαρα με λευκές και μαύρες ρίγες. Ήθελε τα πιάτα, отделанную το άσπρο και το μαύρο μαργαριτάρι. Την επιθυμία γρήγορα πραγματοποιήθηκαν τα κατοικίδια τους υπηρέτες του.

Τη δεύτερη μέρα η Μαρίνα ζήτησε να συγκεντρώσει τα ζώα, να χρωματίσετε τα δέρματα σε χρώμα γραφίτη ή ένα απλό μολύβι και τοποθετήστε το σε λευκά κελιά. Όλες οι αποχρώσεις του μαύρου χρώματος μπήκαν σε χρήση από εκείνους που подобострастно πίστευε στο νέο ιερό - Графитовую θεά.

Την τρίτη ημέρα Μαρίνα κουρασμένοι από το παιχνίδι νεράιδα. Βαρέθηκε το σώμα του, ήθελε να είναι η ίδια κοπέλα και δεν νεράιδα! Αλλά ο Θεός έφυγε για διακοπές και δεν είπε, για πόσες μέρες ή αιώνες έφυγε. Μαρίνα χάλυβα ενοικιαζομένων νέες σκέψεις, ήθελε τον έλεγχο πάνω από όλους τους ανθρώπους του πλανήτη, και όχι μόνο πάνω από τους συμμαθητές! Και όχι περισσότερο και όχι λιγότερο! Πάνω από όλα!

Και όπως ο Θεός όλους τους ανθρώπους διαχειρίζεται; Και τότε θυμήθηκε, ότι υπάρχουν διαφορετικές θρησκείας, δηλαδή της δεν θα είναι για όλους τους ανθρώπους να παρακολουθούν, αλλά μόνο για τους ορθοδόξους. Αναστέναξε με ανακούφιση!

Όλη του η ζωή ήταν κακό μόνο στον εαυτό τους, και να αποφανθεί πάνω από όλα! Όχι, ουσιαστικά δεν ήθελα να γίνω νεράιδα! Τρεις ημέρες ξεκουράστηκε ο Θεός - και θα μπορούσε να επιστρέψει στη δουλειά! Κουρασμένη Μαρίνα. Ω, κουρασμένη!

Τα ζώα από το ασυνήθιστο χρωματισμό έγινε το κακό. Πέρα από τα περίχωρα στάθηκε κτηνώδη βρυχηθμό. Γάβγιζαν βαμμένο στο ίδιο χρώμα του σκύλου. Η μαρίνα κοίταξε τον εαυτό του και взревела σε αρμονία και τα θηρία.

Μπήκε μέσα στο δωμάτιο Νύμφη Игоревна:

- Τι λέτε, μεγαλειότατε;

- Είμαι η νεράιδα! Είμαι σχεδόν θεά!

Συγγνώμη, η Μαρίνα, αλλά σε επίγειες θέσεις, όχι τον τίτλο 'η θεά', αλλά είναι ο βασιλιάς, πριγκίπισσα, ο πρόεδρος.

- Νύμφη Игоревна, δεν είναι κακό. Τότε δώστε μου μια συμβουλή, πώς να παρακολουθείτε όλη την ανθρωπότητα;

- Και γιατί το θέλεις; Παρακολούθηση - δουλειά είναι πολύ κουραστική. Και μετά, στο γεωγραφικό χάρτη Εικονικό βασίλειο-κράτος δεν είναι εμφανής. Καταλαβαίνω ότι είσαι θεά ή μια νεράιδα, δεν το παίρνω, αλλά παίρνω!

- Να είστε το πρόσωπο, Νύμφη Игоревна, δώσε μου πίσω το παλιό εμφάνιση!

- Μαρίνα, отстриги νύχια, перекрась μαλλιά...

Νύμφη Игоревна δεν πρόλαβα να τελειώσω, όπως στο δωμάτιο влетело τρία άτομα. Αυτοί κατέρρευσε στο πάτωμα και τεντωμένα Μαρίνα μεγάλη οθόνη, που μετέφεραν.

- Αυτό είναι η οθόνη για την παρακολούθηση της ανθρωπότητας! - είπε το μεσαίο από τα τρία άτομα με το όνομα Oleg, που οδήγησε στο σχολείο το μάθημα της κυβερνητικής.

- Ιδού, τα πάντα, αποδεικνύεται ότι μπορεί να γίνει! Γιατί πανοραμική οθόνη; - ρώτησε μεγαλοπρεπώς Μαρίνα.

- Αυτή η οθόνη έχει σχεδιαστεί για την παρατήρηση για την όλη περιοχές. Σας θα φέρει ένα χάρτη του κόσμου, θα βρίσκονται λαβές για να μετακινήσετε το χάρτη, και η οθόνη θα απεικονίσει την πραγματικότητα, " απάντησε ο νεαρός άνδρας με наигранной подобострастностью.

Στο δωμάτιο κάνει χάρτη με τις λαβές μετατροπής και να εγκαταστήσει την οθόνη.

Είναι όλα ωραία και καλά - άπλωσε Μαρίνα, αλλά πώς θα κατέχει τις ψυχές των ανθρώπων;

- Μαρίνα, και να κυριαρχήσουν τις ψυχές των ανθρώπων πρέπει; - ρώτησε κακόβουλα Νύμφη Игоревна, στέκεται στο πλάι του κυβισμού τους ανθρώπους με μια τεχνική παρατήρηση. - Να δεις στην οθόνη, και αρκετά.