Страница 1 из 65
Novae epistolae obscurorum virorum.
Epistolae honestae virorum Russorum, quas magister Constantinus Semenis hunc in librum collegit.
Tomus primum.
Praefatio Maratandi Nigmatulitandi ad haec librum.
Quando me studero Latinam bone valde, et posse scribere alioquis epistolas, vestigias, scripturas etc., – me acciperui ad scriberam hujam librum, nomine quis linguam ciceroniensis vocat, quid «Epistolae obscurorum virorum: epistolae honestae virorum Russorum, quas magister Constantinus Semenis hunc in librum collegit».
Magnam causam, debitum quid me acciperat haec librum scriberat, – est tum, quod in meam temporam in Rossicae adduxit diurnarius «sinistros» sive etiam «comministas» Constantinus Semenis, quad vero esset tot mendaciosus circulator et falsandi ante cameram in regis canalam «Rossica 24»; sed hujus histrio illectarat multum populum, et corruptarat valdiam parves haec, et mutarui ille in duce.
Et me, erati veram fidelibus iram amplectis, ducerat, qui dece scribant librum, in quae me derisere magistri Constantini et illum amicis, ex qiis me posse nunc memoro Demetrium Trabum, Borisum Julium, Alexandri Pantschini, Michaeli Clerum etc. Et cum alios novam dies Constantinus in tam temporam valde et valde delirando, et mihi ad album accensum, et me non possui somnare, et tot cogitando: «Quaeso hujis spurcitiam me perdidum totum?». Sed me nunc non terrorista est, et me deducit librum scribant contro Constantini et amicis illum.
Librum haec me titulandant «Epistolae obscurorum virorum: epistolae honestae virorum Russorum, quas magister Constantinus Semenis hunc in librum collegit». Quad me delectum haec nominatio ad meam librum et congruus stilum, quid nunc tamen impopularum est, quaeso me in epistolandis stilis starui scribere suasi librae, et quanda causa haeca? Me responderat nunc ad haec quaesitum: causa in tot, quod mea favorita libra ex omnes libres latinitates, – «Epistolae obscurorum virorum» Hutteniorum est, et quad dicat omnes istud puristas, quod-de libra esta scribita in Latinam barbaricam, – nullam ad me haec signalizavit, et me erit continuare amorandere librum Huttenam. Debitum amore ad suturam latinische Deutschensae, me scriberat librum in stilum epistolandi et in Latinam culinariam, sed hac propter tuam, quod alioque linguam me non sciro.
Posthac me librum suam absolvitum et perlegaram tot, – me expressum illum in Interratam, sed non ex suam nomine, sed ex nomine Constantini Semeni, et facerat me haec propter Huttenus etiam suasi «Epistolae» super nominum Ortuinis Gratiam expressuit, et me ad illum vestigiis vadero. Post expressandi librum in Interratam sup nomine alienam, et post librum essui omnini litteraturi consortiones exscripsat, – valdium scandalum subrexit. Causam nunc in tum, quod aliquis ex unites Constantiniensiis congoscerat de meam saturam ludum litterariam, et cum quaesites ad duce suam tractarat: «Ah, Dominus Constantinus, Dominus Constantinus, quaeso Vos non dico nobi, quo Vos et Latinam scirendo!? Tamen Vos doctum, Dominus Constantinus! Me mirabiliandum in bonam sensum verbum...». Etc, etc, sine meta.
Et breve omnes canes, qui sicut verveces paciis pascuando in schedam Constantinorum, scirendo, quo «magister Constantinus librum Latinorum scribant, sed nemo dico de hujam nos»; et dominis Constantinus vero non didicit suasorum cricetinas bellarum de haec libri, et tecet, sicut partigianus in percontationem. Sed esto erit non pro-manum Constantini, utpote lemminiis illum rumorando de librae, et accipiat translatando illum in linguae genorum, et cito perlegerat posse in haec librum de sicutam rem, quo illam mentes non possui lato.
Sed nunc, quando omnes nos perriseratuit bonam t ampliando, me posse expresso haec librum sup suam verum nominem, quas me et facerat in hoc momentum.
Praefatio auctoritate.
Quo volo scire omnes philosophiam, –
Tam scire quod in Pharrisiam!
– επίγραφος για το βιβλίο.