Стихотворения и поэмы

‹7 июня 1915 г.›

ОТЧИЗНА

‹1915›

ЧТО ТАМ?

‹1916›

НАСЛЕДСТВО (СПАДЧЫНА)

Ад прадзедаў спакон вякоў

Нам засталася спадчына;

Паміж сваіх і чужакоў

Яна мне ласкай матчынай.

Аб ёй мне баюць казкі-сны

Вясеньнія праталіны,

І лесу шэлест верасны,

І ў полі дуб апалены.

Аб ёй мне будзіць успамін

На ліпе бусел клёкатам

І той стары амшалы тын,

Што лёг ля вёсак покатам.

Аб ёй мне баюць казкі-сны

Вясеньнія праталіны,

І лесу шэлест верасны,

І ў полі дуб апалены.

І тое нуднае ягнят

Бляяньне-зоў на пасьбішчы,

І крык вароніных грамад

На могілкавым кладзьбішчы.

Жыве зь ім дум маіх сям'я

І сьніць зь ім сны нязводныя…

Завецца ж спадчына мая

Ўсяго Старонкай Роднаю.

‹19 сентября 1918 г.›

ПЕСНЯ

‹29 октября 1918 г.›

ПОЕ3ЖАНЕ