Страница 6 из 8
18. Dráp Sels jötuns
Selr kastar niðr byrði
Ha
Hundri
19. Hálfdan kom til kastalans
At morgni dags sá Hálfdan kastala
Hún mælti þá til hans: «Mál mun þér þykkja at sjá glófa
«Muntu mega því valda?» sagði Hálfdan.
«Miklu muntu mega um þat ráða,» sagði hún. «Fóstri mi
«Ekki á ek gott at launa fóstra þínum,» sagði Hálfdan, «en ef þú vilt handsala mér trú þína, þá mun ek fara til bardagans með fóstra þínum.»
Hún kastar þá út til hans glófanum ok bað ha
20. Sigr Skúla ok Hálfdanar
Hálfdan fór nú til bardagans, ok var þá mikit ma
Þá kom at Hárekr Bjarmakonungr ok sótti at honum, ok áttust þeir við hart vápnaskipti. Hárekr hjó til Skúla ok af honum allan skjöldi
Brast þá flótti í liðinu, ok flýðu víkingar til skipa ok kómust undan á þremr skipum. Þat skip, sem Ingigerðr, dóttir Kols, var á, hljóp á sker, ok drukknaði hvert ma
Ok er þrjár nætr váru liðnar, kvaddi hún þings, ok kómu þar allir þeir, sem í kastalanum váru. Ingigerðr kom ok á þingit. Hún settist á kné Hálfdanar ok gaf sik ok alla sína eigu honum í vald ok fekk honum gullit, þat sem fyrr var frá sagt.
«Sátt eru vit nú, Ingigerðr,» sagði Hálfdan, «ef þú segir mér, hvat þú mæltir við móður þína, áðr en faðir mi
«Ek bað, at hún skyldi láta opna skemmuna um nóttina, ok vil ek þat nú allt bæta, sem þér þykkir at um þetta ok allt a
21. Hálfdan fekk Ingigerðar
Þessu næst sáu þeir, hvar maðr gekk, ok ke
«Ekki mun þat duga,» sagði Hálfdan, «re
«Aptr hefir þú nú ha
Þá lagði Ingigerðr til, at þeir væri sáttir, ok var þat þá auðsótt, ok þótti flestum mö
Var nú síðan skipt herfangi, ok var þat svá mikit fé, at nú var sá margr fullríkr, sem fyrr hafði verit fátækr. Hálfdan lét þá búast við brullaupi sínu, ok á meðan þat var gert, lét Hálfdan sækja fé sitt, þat sem spellvirkjarnir höfðu, ok var þat svá mikit fé, at fimmtán stór skip váru hlaðin af allra handa gersemum. Ha