Страница 2 из 8
Nú koma þeir Hálfdan ok Úlfkell at með si
Nú er at segja frá viðskiptum þeira Úlfkels ok Kols. Hafði Kolr þá drepit margan ma
Úlfkell rak flótta
«At fá verðr of vandliga hugat,» sagði ha
En þeir kváðu þat níðingsverk. Var ha
Ríðr Hálfdan nú heim til borgari
Hún mælti þá til Úlfkels: «Þú hefir nú u
Úlfkell sagði, at – «þat skal satt vera, því at þat, sem vér höfum af gert, skulum vér góðu bæta, bæði þér ok þi
«Svá er nú komit mínu máli,» sagði hún, «at ek ætla, at metnaðri
Þeir hétu he
6. Úlfkell fekk Ingigerðar
Nú fréttir Eystei
En er þær kómu fyrir ha
«Svá er hún viti borin,» sagði drottning, «at hún má vel hafa sjálf svör fyrir sér um slík mál.»
Þá mælti Hálfdan: «Eigi hefi ek mjök huglagt at kvænast svá búit. Hefi ek ok eigi margar konungadætr sét, en vel þykki mér sá giftr, sem Ingigerði á, ok eggjandi vil ek þess vera, at þér séð gott ráð fyrir he
Þá mælti Úlfkell: «Lengi hefi ek yðr þjónat, herra, ok vænti ek af yðr góðs, ok þætti mér mikill sómi, ef þér vilduð gifta mér þessa mey. Hefi ek ok nokkut talat við hana áðr, ok hefir hún engi fjartæki haft um þetta mál.»
Konungr spyrr nú Ingigerði, hversu he
En konungr spurði drottningu, hversu he
Eptir þetta gifti konungr Úlfkatli Ingigerði ok gaf honum jarlsnafn ok Álaborg til forráða ok þat ríki, sem þar lá til, ok var þá drukkit brullaup þeira. Ok síðan fór Úlfkell til Álaborgar ok tók undir sik ríkit ok gerðist þar höfðingi yfir ok galt konungi skatt, ok fór svá fram lengi, ok tókust upp ástir með þeim Ingigerði.
7. Frá Grímum tveim
Eystei
Þat bar til eitt si
Konungr spyrr drottning, hvat he
Konungr kvað hana jafnan litlu vilja sér af skipta um ráðagerðirnar, – «ne
Var þeim nú skipat sæti þar, sem mætast gestir ok hirðme
Hálfdan konungsson lagði opt leik si