Добавить в цитаты Настройки чтения

Страница 6 из 15

Cauca'daki Temmuz şafağı, ertesi gün banyodan çıktıktan birkaç dakika sonra kendini bana sunduğunda Maria kadar güzel olmamıştı, gölgeli kaplumbağa kabuğu saçları gevşek ve yarı kıvrılmış, yanakları hafifçe pembe renkte solmuş, ancak zaman zaman kızarıklıkla havalanmıştı; ve Meryem gibi kadınlarda saklamalarının mümkün olmadığı bir mutluluğu ortaya çıkaran o en iffetli gülümsemeyi şefkatli dudaklarında oynuyor. Zaten parlak olandan daha tatlı olan bakışları, uykusunun eskisi kadar huzurlu olmadığını gösteriyordu. Ona yaklaştığımda, alnında zarif ve zar zor algılanabilir bir kasılma, güzelliğinin tüm ışığıyla gözlerimi kamaştırdıktan sonra, dudaklarıma sessizlik empoze ettiğinde, çok fazla bildiğini tekrarlamak üzereyken benim için birçok kez kullandığı bir tür sahte şiddet fark ettim.

Onu sürekli yanımda bulundurmak benim için zaten bir zorunluluktu; aşkıma terk edilmiş varlığının tek bir anını bile kaybetmemek; Ve sahip olduklarımdan mutlu ve hala neşe için istekli olarak, baba evinin ce

Odanın açılarından birini çalışma dolabına dönüştürdüler; Odamdan bazı haritaları çıkardılar; Babamın masasında görmezden gelinen coğrafi dünyanın tozunu aldılar; İki konsol, çalışma masaları yapmak için süs eşyalarından temizlendi. A

Her gün iki saat boyunca buluştuk, bu süre zarfında coğrafyanın bazı bölümlerini açıkladım, bazı dünya tarihini okudum ve çoğu zaman Hıristiyanlığın Dehası'nın birçok sayfasını okudum. Sonra Meryem'in tüm zekasını takdir edebildim: cümlelerim hafızasına silinmez bir şekilde kazınmıştı ve anlayışı neredeyse her zaman çocukça bir zaferle açıklamalarımın önündeydi.

Emma sırrı şaşırtmış ve masum mutluluğumuza düşkündü. Kalbimde neler olup bittiğini o sık sık derslerde ondan nasıl saklayabilirim? İstenen bir açıklama yaparken yoldaşının büyücü yüzündeki hareketsiz bakışlarımı izlemiş olmalıydı. Haritada boşuna aranan bir noktaya yerleştirirsem elini Meryem'e doğru titrediğini görmüştüm. Ve ne zaman masanın yanında otursalar, koltuğumun iki yanında duruyorlardı, Mary kitabımda ya da mektuplarda yer alan bir şeye daha iyi bakmak için eğiliyordu, nefesi, saçlarımı fırçalaması, örgüleri, omuzlarından yuvarlanması, açıklamalarımı rahatsız ediyordu ve Emma onun alçakgönüllülükle doğrulduğunu görebiliyordu.

Bazen, ev işleri öğrencilerimin dikkatini çekerdi ve kız kardeşim her zaman onları yerine getirme sorumluluğunu üstlendi ve bir süre sonra bizimle buluşmak için geri döndü. Sonra kalbim çarptı. Mary, çocukça ciddi alnı ve neredeyse gülen dudaklarıyla, Byron'unki gibi alınlarını ezmek için yapılmış, gamzelerle dolu aristokrat ellerinden bazılarını kazmak için terk edildi; ve aksanı, kendine özgü o müziğe sahip olmaktan vazgeçmeden, bugün boşuna hatırlamaya çalışacağım yumuşak bir şekilde ifade edilmiş kelimeleri söylerken yavaş ve derin hale geldi; çünkü onları bir daha duymadım, çünkü başka dudaklarla söylendiğinde aynı değiller ve bu sayfalara yazılmışlar anlamsız görünürlerdi. Uzun yıllardır tek bir cümlenin akla gelmediği başka bir dile aittirler.

XIII

Chateaubriand'ın sayfaları yavaş yavaş Mary'nin hayal gücüne mürekkepler veriyordu. O kadar Hıristiyan ve inanç dolu ki, Katolik ibadetinde sunulan güzellikleri bulduğu için sevindi. Ruhu, her şeyi güzelleştirmek için ona en değerli renkleri sunduğum paletten aldı; ve şiirsel ateş, ona sahip olan erkekleri hayranlık uyandıran ve kendilerine rağmen onu ifşa eden kadınları tanrısallaştıran, o zamana kadar insan yüzünde bilmediğim yüz büyülerini veren Ce

Bir öğleden sonra, ülkeminkiler gibi, mor bulutlar ve soluk altın lambalarla süslenmiş, Meryem kadar güzel, benim için olduğu kadar güzel ve geçici, o, kız kardeşim ve ben, yamacın geniş taşının üzerinde otururken, nehrin hareketli akıntılarını yuvarlayan derin ovada sağa doğru gördüğümüz yerden, ve ayaklarımızın dibinde görkemli ve sessiz vadi varken, Atala'nın bölümünü okudum ve hareketsizlikleri ve terk edilmeleriyle hayranlık uyandıran ikili, şairin "dünyayı ağlatmak" için topladığı tüm o melankoliyi dudaklarımdan duydular. Kız kardeşim, sağ kolunu omuzlarımdan birine dayamış, başı neredeyse benimkine bağlıydı, gözleriyle okuduğum satırları takip etti. Yanımda yarı diz çökmüş olan Mary, ıslak bakışlarını artık yüzümden bırakmadı.

Güneş batmıştı ki, değişmiş bir sesle şiirin son sayfalarını okudum. Emma'nın solgun başı omzuma yaslanmıştı. Mary yüzünü iki eliyle sakladı. Chactas'ın sevgilisinin mezarı üzerindeki yürek burkan vedasını okuduktan sonra, sık sık göğsüme bir hıçkırık koparan veda: "Yabancı bir ülkede huzur içinde uyu, talihsiz genç kadın! Sevginizin, sürgününüzün ve ölümünüzün ödülü olarak, Chactas'ın kendisinden bile terk edildiniz." diyen Maria, sesimi duymayı bırakarak, yüzü keşfetti ve kalın gözyaşları içinden geçti. Şairin yaratımı kadar güzeldi ve hayal ettiği sevgiyle sevdim. Sessizce ve yavaşça eve doğru yola koyulduk. Eyvah! Ruhum ve Meryem'inki sadece bu okumadan etkilenmekle kalmadılar, aynı zamanda bu duygudan da etkilendiler.

XIV

Üç gün sonra, bir öğleden sonra dağdan aşağı indiğimde, iç koridorlarda tökezlediğim hizmetçilerin yüzlerinde biraz ürkütülmüş gibi görünüyordum. Kız kardeşim Maria'nın sinir krizi geçirdiğini söyledi. Ve bunun hala anlamsız olduğunu ekleyerek, acı verici endişemi mümkün olduğunca sakinleştirmeye çalıştı.

Tüm önlemleri unutarak, Mary'nin bulunduğu yatak odasına girdim ve onu hayata döndürmek için onu kalbime karşı tutmamı sağlayacak çılgınlıkta ustalaşarak, şaşkınlıkla yatağına yaklaştım. Ayaklarının dibinde babam oturuyordu: yoğun bakışlarından birini bana dikti ve sonra Meryem'e çevirdi, bana gösterdiğinde bana bir azarlama yapmak istiyor gibiydi. A

Onu düşünerek hareketsiz durdum, kötülüğünün ne olduğunu öğrenmeye cesaret edemedim. Sanki uyuyor gibiydi: ölümcül solgunlukla kaplı yüzü, sabahları ona verdiğim çiçeklerin sıkılmış olarak keşfedildiği çürümüş saçlar tarafından yarı yarıya gizlenmişti: büzülmüş alnı dayanılmaz bir ıstırabı ortaya çıkardı ve hafif bir ter tapınaklarını nemlendirdi: kapalı gözlerden kirpiklerde duran gözyaşlarını akıtmaya çalışmışlardı.

Babam tüm acılarımı anlayarak, emekli olmak için ayağa kalktı; ama gitmeden önce yatağa yaklaştı ve Meryem'in nabzını tutarak şöyle dedi:

"Her şey oldu. Zavallı kız! A

Mary'nin göğsü bir hıçkırık oluşturacakmış gibi yavaşça yükseldi ve doğal durumuna döndüğünde sadece bir iç çekti. Babam dışarı çıktığında kendimi yatağın başına koydum ve sessiz kalan a

O hareketsiz elde, nefesimin ısıyı geri getiremediği bir hareket hissettim. Mary zaten daha özgürce nefes almaya başlamıştı ve dudakları bir kelime söylemek için mücadele ediyor gibiydi. Kafasını bir yandan diğer yana hareket ettirdi, sanki ezici bir ağırlıktan kurtulmaya çalışıyormuş gibi. Bir an dinlendikten sonra, anlaşılmaz kelimeler kekeledi, ama sonunda adım aralarında açıkça algılandı. Ayağa kalktığımda, gözlerini yutarak, belki de ellerime çok fazla bastırdım, belki de dudaklarım onu çağırdı. Yoğun bir ışıktan yaralanmış gibi gözlerini yavaşça açtı ve beni tanımak için çaba sarf ederek onları üzerime sabitledi. Bir an sonra yarı ayağa kalkarak, "Bu nedir?" dedi, beni çekip götürdü; "Bana ne oldu?" diye devam etti, a