Страница 7 из 17
- Αυτή είναι η ώρα της νύχτας του έρωτα, θα την πάτε στο Πεντάγωνο Begder rasa hoffi! Ένα μείγμα από μια αρκούδα και έναν ρινόκερο με αυτιά ελέφαντα τρεμόπαιξαν στο αστραφτερό ολόγραμμα. - Είναι η κούπα του!
- Θα γίνει! - Το κορίτσι τίναξε τους τεράστιους γοφούς της και απογειώθηκε στον αέρα, ελέγχοντας την πτήση, τραβώντας τις κάλτσες της και απλώνοντας τα δάχτυλά της.
***
Αυτή την ώρα ο παράλυτος νεαρός μεταφέρθηκε σε ιατρικό κέντρο. Παρ' όλες τις ζημιές, είχε τις αισθήσεις του. Οι σκέψεις του εξαντλημένου αγοριού στράφηκαν στην πατρίδα του τη Γη...
...Ο σκλαβωμένος πλανήτης του βόγκηξε κάτω από το querly (το κύριο μέταλλο από το οποίο είναι φτιαγμένα τα διαστημόπλοια των εισβολέων εκατοντάδες φορές ισχυρότερα από το τιτάνιο) πέμπτο. Λίγο πριν την αναχώρησή του στις ατελείωτες εκτάσεις του διαστήματος, έγινε μάρτυρας μιας βάρβαρης εκκαθάρισης, η οποία σκότωσε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και η κοπέλα του Έλενα. Υπό την κυριαρχία του Κυβερνήτη Fagiram Sham, οι γήινοι διώκονταν με πρωτοφανή σφοδρότητα, όσο ποτέ άλλοτε. Όποιος από τους ιθαγενείς προσπάθησε να πλησιάσει χωρίς πέρασμα, τουλάχιστον πέντε μίλια στους αυτοκινητόδρομους, σκοτώθηκε αλύπητα. Και είναι καλό αν είναι γρήγορο: οι περισσότεροι σταυρώθηκαν σε σταυρούς με τη μορφή σβάστικας, εξάκτινων αστεριών ή σταυροκοπήθηκαν. Οι ζωντανοί σκλάβοι, ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου, γδέρνονταν ή κρεμούνταν από τα μαλλιά, διαλύονταν σε οξύ και τους έδιναν για να τους φάνε μεταλλαγμένα μυρμήγκια. Υπήρχαν επίσης πιο εξελιγμένα βασανιστήρια με τη βοήθεια της νανοτεχνολογίας και διαφόρων εικονικών μηχανών. Οι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν σε στρατώνες, τους εκμεταλλεύονταν σαν ανόητα ζώα. Σχεδόν όλες οι μεγάλες πόλεις και τα βιομηχανικά κέντρα καταστράφηκαν κατά την κατάκτηση του πλανήτη. Μετά τη θεραπεία με "καθαρά" φορτία εξόντωσης, δεν έμεινε ούτε μία στρατιωτική εγκατάσταση και ούτε ένα φυτό στη Γη. Με το πρόσχημα ότι όλοι οι εκπρόσωποι της ανθρωπότητας έπρεπε να έχουν δουλειά, στερήθηκαν εντελώς τη μηχανοποίηση, αναγκάζοντας σχεδόν τα πάντα να γίνονται με το χέρι. Μερικοί από τους σκλάβους χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή τεράστιων διακοσμητικών κατασκευών. Σε σπάνια εκπαιδευτικά ιδρύματα, οι άνθρωποι διδάσκονταν μόνο στοιχειώδεις γνώσεις, σε επίπεδο δημοτικού. Άλλωστε, η βλακεία είναι πιο κοντά στην ταπεινοφροσύνη και ένα ζωντανό μυαλό, σαν ελεύθερο πουλί, αγωνίζεται για ελευθερία. Δεν είναι περίεργο που η αντίδραση ήταν πάντα ενάντια στην εκπαίδευση των απλών ανθρώπων. Οι πολιτιστικοί θησαυροί των γήινων λεηλατήθηκαν ξεδιάντροπα, τα αριστουργήματα διασκορπίστηκαν σε άλλα αστρικά συστήματα. Ταυτόχρονα, οι ίδιοι οι ταλαντούχοι δάσκαλοι παρέμειναν στη θέση των αιχμαλώτων των στρατοπέδων συγκέντρωσης και ήταν ακόμη χειρότερο για αυτούς από εκείνους που η φύση δεν προίκισε με ταλέντο. Γιατί; Επειδή η φθορά έγινε κατάρα, οι υπόλοιποι όχι και τόσο ικανοί μπορούσαν μερικές φορές να αποφύγουν ως περιττό. Ως εκ τούτου, οι εκπρόσωποι της ανθρωπότητας προτίμησαν να κρύψουν τα ταλέντα τους. Αλλά εξακολουθούν να βρέθηκαν χρησιμοποιώντας έξυπνους σαρωτές και ανιχνευτές. Ο πλανήτης μετατρεπόταν σε έναν συνεχή στρατώνα, σε μια αποικία της πιο εκτεταμένης διαστημικής αυτοκρατορίας. Έκαναν ό,τι ήθελαν με την ανθρωπιά. Τα πιο τρομερά ήταν τα εργοστάσια του θανάτου, όπου ανακυκλωνόταν η σάρκα των νεκρών, ή ακόμα χειρότερα από τους ζωντανούς ανθρώπους.
Μνήμη εφιάλτη; ζωγραφισμένη με πρόσωπο σαν κίσσα, με μαύρο κοστούμι με κίτρινες αμβλιές ακίδες σταλζάνκα, με όλη της τη δύναμη χτυπάει με γάντια στο πρόσωπο το πολύ μικρό τότε αγόρι του. Σφυρίχτρες αέρα τεμαχισμένοι, μάγουλα βυθισμένα από τον υποσιτισμό καίγονται στη φωτιά, θέλω να απαντήσω, αλλά το σώμα είναι δεσμευμένο από ένα αόρατο, πιεστικό μέγγενη. Μόνο μην κλαις, μην ουρλιάζεις, μην δείχνεις ότι φοβάσαι... Το πιο τρομερό πράγμα εδώ δεν είναι ο πόνος που συνηθίζεις από τη βρεφική ηλικία, ούτε καν η ταπείνωση, γιατί τι υπερηφάνεια μπορεί να κάνει ένας σκλάβος έχουν, αλλά το γεγονός ότι τα γάντια είναι κατασκευασμένα από φυσικό ανθρώπινο δέρμα. Το ίδιο δέρμα που γδέρνονταν ζωντανό από τους συντρόφους σου!
... Το λιοντάρι ξύπνησε και βόγκηξε, γύρισε με δυσκολία, τα ρομπότ προσπάθησαν να τον ηρεμήσουν, κρατώντας τον με τα αγκαθωτά, πολυαρθρωμένα μέλη τους. Ταυτόχρονα, σαν να κοροϊδεύουν τον πληγωμένο μονομάχο, σαν αγοράκι, τραγουδούσαν ένα νανούρισμα με λεπτές, μηχανικές φωνές. Το αγόρι ένιωθε προσβεβλημένο, είχε ήδη καταφέρει να επισκεφτεί τέτοιες γρατζουνιές στη σύντομη ζωή του που ένιωθε ψυχολογικά σαν ακσακάλ. Ο Ερασκάνταρ ψιθύρισε με πρησμένα, σπασμένα χείλη:
"Οι δοκιμές είναι αλυσίδες που εμποδίζουν τις πολύ ελαφριές σκέψεις να ξεφύγουν. Το βάρος της ευθύνης είναι βαρύ, αλλά η επιπολαιότητα οδηγεί σε ακόμη πιο σοβαρές συνέπειες!
Εκείνη τη στιγμή, η πόρτα άνοιξε από μόνη της - ένα αρπακτικό φυτό με αγκαθωτά πλοκάμια σύρθηκε στο δωμάτιο. Τα medkiborgs, σαν να έλαβαν εντολή, χώρισαν. Ένας τερατώδης απόγονος εξωγήινης χλωρίδας κρεμόταν σαν δυσοίωνο σύννεφο, που έσταζε φλεγόμενο δηλητήριο από τις μισόμετρες βελόνες του.
Ξεπερνώντας τον πόνο, ο Ερασκάνταρ πήδηξε έγκαιρα: το πορφυρό πόδι ενός γιγάντιου κάκτου με απροσδόκητη ευκινησία προσπάθησε να αναβοσβήνει την ανάπηρη νεολαία. Παρά τις πληγές του, το Λιοντάρι θύμωσε. του ήταν προφανές ότι το φονικό φυτό εκτελούσε το επιδιωκόμενο πρόγραμμα. Το χειρουργικό όργανο περιστρεφόταν σαν μια απαίσια προπέλα στο χέρι του ρομπότ. Η μηχανή έσπευσε στην επίθεση, ελπίζοντας να τελειώσει τον μισητό άνθρωπο. Ο Ερασκάνταρ έπεσε ανάσκελα και, χρησιμοποιώντας το αδιάσπαστο πόδι του ως μοχλό, και ανατριχιάζοντας από τον αφόρητο πόνο, πέταξε από πάνω του το mediccyborg. Ο κινούμενος κάκτος πιάστηκε στις περιστρεφόμενες λεπίδες μιας αδίστακτης μηχανής. Διάσπαρτα κομμάτια του σαρκοφάγου φυτού έστριβαν, έβγαζε ένα κιτρινωπό υγρό. Ο καλύτερος τρόπος για να εξουδετερώσετε ένα cyborg είναι να του ρίξετε ένα άλλο ρομπότ. Αφήστε τις ηλίθιες μηχανές να σπάσουν η μία την άλλη.
Θυμήθηκα τα λόγια του Γκουρού: "Χρησιμοποιήστε την κινητική ενέργεια του εχθρού. Ο πόνος δεν παρεμβαίνει. Είθε η ταλαιπωρία να σας δώσει νέα δύναμη!"
Ακούστηκε ένα κροτάλισμα από μέταλλο, μη μαχητικά ρομπότ συνετρίβη, συνέτριψαν ελαφρά το σώμα και πάγωσαν, προσπαθώντας να προσανατολιστούν. Ένας πυροβολισμός από πιστόλι ακτίνων παραλίγο να απογειώσει το κεφάλι του. Σώθηκε μόνο το υπεράνθρωπο ένστικτο, αναγκάστηκε να καταρρεύσει στο πάτωμα.
Ο Μέντκιμποργκ ήταν πολύ λιγότερο τυχερός - απλώς διαλύθηκε, τα καυτά θραύσματα πρόσθεσαν γρατσουνιές στο πρόσωπο και το στήθος του νεαρού άνδρα, αλλά αυτό δεν ήταν πλέον σημαντικό. Οι δοκοί έκαιγαν μέταλλο και πλαστικό, ανοίγοντας μια συμπαγή τρύπα. Βγάζοντας ένα κοπτικό νυστέρι από ένα ιπτάμενο μεταλλικό άκρο και σηκώνοντας ένα άλλο χειρουργικό όργανο από το τραπέζι, ο Λεβ τους εκτόξευσε στον ληστή. Αν και η ρίψη ήταν διαισθητική και τυφλή, προφανώς, το χτύπημα έγινε, καθώς ακολούθησε ένα άγριο ουρλιαχτό και στη συνέχεια ένα χοντρό κουφάρι έλαμψε.