Страница 24 из 41
Antecedebat longissimum aedificium in provincia - Templum Imperatoris. Erat procera, multi- domed structura. Haec testudinea erant variae figurae et colorum, quae splendido nitore scintillabant. Intra sanctuarium reactorem hyperplasmicum erat, unde cum obscuraretur, colossicus hologram stabat intuitu templi vel cosmici externi "supercaesaris". Transiens templum magni imperatoris media. Evolaverunt ad vicum Vadkoroz. Hic est palatium eius - luxuriosa, ingens, simpliciter mirabile imaginatione, prope chiliometra alta. Stilus aedificiorum stylo orientali antiquus simillimus est, color tantum coloratus, multicolor, sertis ac fontibus e tholis scaturentibus lucidis. Et superne est hologram in specie rutilantis, in qua diiudicare potes Venustates stellatuum scindendi. In introitu multae robots securitatis, duodecim vigiles indigenae (mixtura felium simplicium minks laeto). Caput praetorii praetorii, Praefectus stalzan, blande risit, Palmam latam tenens.
- Et tu, fili, euge! Verus bellator Magni Stalzanath. Roga dominam nostram, eam consequetur, et miles fies, et si excellas, recipies civitatem et reget universum nobiscum...
Vener interrumpens ministro improviso voce dura.
- Noli in alienis negotiis miscere! Tu, exercitus ingenue, sereno tempore dapibus ad nihilum trahis, dum nos semper explorando operamur pro patria. Exsistentia pacifica inter mundos fieri potest, sed numquam inter parsimonia est.
Et iterum blande subridens, leonem perculit lacertis, dorsum sient, validis digitis pectus acutis unguibus attrivit. Firmi sunt musculi, cor aequaliter verberat.
- Quam teretem cutem habes, sicut testa Samadorov.
Aulam luxuriosa Vener non poterat iam regere. Vestimenta eius abiecta, homuncionem aggressa est. Luxuriosa eius, ut gemmae coccineae, ubera eius intumescebant et blande a
Leo navigans sentiebat sicut celox cursu citato et in tempestate deprehensus est. Convalescit ventus, volvens in procellam, et per totum corpus iuvenile velut tsunami violenti fluctus trahunt. Quaelibet autem nova concussio validiorem terrae motum gignit, crescitque harundo, et in omni corporis cellula quasi salo fabulosae felicitatis pretiosis spargit foelicitatis spargit. Aliquot horas adulescens et femina amorem fecit, totus casus animorum expertus. Cum illi satiati ac defatigati super tapetem magnificum jacerent, mirifice gavisi sunt. Aulam spatiosam, sicut bonum stadium, multa specula multicolora ex diversis angulis illustrarunt. Utque faustum furibundus amantes, Corpora lucida texunt, polita aenea corpora, Specula ex omnibus punctis et iugis undo resultant motibus. Aphrodite sidereo flexo cum gemitu voluptuoso, foelicitatem e vultu profudit, gladiatoris manus callosa puerilis crure sculpsit, inter digitos longos decoros permulsit, rosea calcaneo titillavit, deinde ad coxas luxuriosas assurgebat. Volitantem Venus alacres in nubila dixit;
- Incomparabilis! Magus es iustus! Numquam ego cum quoquam tam bonum sensi. Tam fortis et mitis es , et nostri viri non sunt ut vir .. .
Léo quoque sincere respondit. Post aliam iracundam osculum Veneris in pectore, a quo juvenis, valido corde, ocius pulsare coepit, passionem in carne obduratam renovato vigore excitavit. Respondens puer scapulis ad se trahens, rubinum germen papillae cum lingua lambens, vocem eius fractis tumultuantibus tacite dixit;
- Scis te non esse ut magnae Stelzanath foeminae, tibi tantae pietatis et humanitatis, tu assimilas reginae pulchrae, et salvari vis. Paenitet me rogare, sed graviogrammum in Terram transmittere cupio ut parentes mei non moleste ferant. Ceterum in alio galaxia sumus ad distantiam centena milia cyclorum levium a
Bellator mercatoriae intellegentiae rem miram pueri iniustae oppressi generis gratias agere voluit, sic laetanter exclamavit:
- Mirabile! Fortem stationem radiophonicam habeo cum singulari codice, privilegio praesidum. Dic quid vis, et te adiuvabo. Hoc solum cras iterum amare faciemus...
Leo ad litteram in risu floruit.
- Si ita assentior. Sola dea es Venus.
- OMS?! - Stalzana mirum in vultu praebuit, tamen collatione numinis delectata est.
- Haec dea est amoris et felicitatis in nostra tellure. - Eraskandar respondit simpliciter ac sine negotio ac nolens oculos deposuit.
- Quasar vultu! Aliquando ad tuum planetam volabo. Et tu properas, nimis longa absentia periculosa est tibi. - Vener repente refrixerat, ipsa iuvenem humero admodum dure levavit, etiam paulum a pavimento discerpens.
- Quasar? An a verbo "quasar"? Haec stella verisimiliter est maxima in universo, et adhuc tam parvus sum, - iocose, quasi rudem non animadvertens, Eraskandar dixit.
- Noli, Leo! Totis magnitudinibus tuis laetus sum! - Stalzanka durius risit, semel iterumque amantis holoserica labra avide osculata cum melle labris, et Guidonis cum gemitu doloris dimissus.
Eraskandar paulo impeditus erat, qui veros parentes eius nesciebat, et mulieri quae visae amandae mentiebatur quodammodo ignobilis erat. Etiamsi purpura constellationis pugna est, imperium in crudelitate et improbitate omnes superiores suos in universum eclipsavit. Sine mora inanibus argumentis, adulescens fidenter ac enun graviagram. Erat satis simplex, simplex clauium. Tum, comitante novo comite, in aircraft revertitur. In reditu, omnia sublimia et aerea videbantur. Tot peregrinae coetus edificiorum laeto coruscebant lumine, amans nitoremque colorum et impressionum viriditatem dedit.
***
In custodia, totus rubus delicatorum florum cum odore ebrioso et vivacior petalis volatilibus eum exspectabat. Mensa lauta mirabiliter nec non exoticis, etiam signis stellarum imperii, fercula. Indigenae ornatum iam adeo prostravit ut aures longae, lucidae, pavimentum plasticum attigissent. Aesculapius et severus nescio quo modo despiciens male;
- Sis felix, puer! Habes magnum amicum. Mox liber eris!
"Absit!" cogitavi tristis Lev. "Sed aliquid non credit in tam facilem et iucundam felicitatem!"