Страница 22 из 30
Fagiram tre ĝojis rigardi la brunajn muskolfortajn korpojn de la knaboj batataj per vipo. Sango gutas el nudaj korpoj, do unu el la knaboj tion ne povis elteni, ekkriis: tio signifas, ke nun li estos skurĝita ĝismorte.
- Ĝi estas tre bona, mi amas kiam ili doloras, precipe homaj infanoj. La fakto, ke ili aspektas kiel stalzanoj, faras la procezon de torturo multe pli agrabla. Kun kia plezuro mi torturus mian filon, sed li estas tombo, li forkuris de mi al malproksima garnizono, ĉe la rando de senfina imperio. grumblis la sadisto dotita per absoluta potenco super la homaro.
- Infanoj ne tiom dankas! Neniu respekto por gepatroj. - Volonte konfirmis Gerlok, kiu ankaŭ havis negativan sperton. Senrigarde, aldonis la generalo. - Estas bone, ke la funkcioj de bredado de idoj transprenis la kazernoj, kaj arkaikaj familiaj valoroj restis en la Ŝtonepoko!
Grandega papilio alflugis al la mutilita, senkonscia knabo, sidis surdorse. Komencis mordi. La guberniestro ŝatis la rondan vizaĝon kaj la reliefan figuron
Fagiram donis la ordonon al la stalzan-ekzekutistoj, hologramoj sur la komp-brakringoj eklumiĝis:
- Ŝlosu ĝin kaj krevigu la radaron!
Kuŝitaj brutuloj kun ŝultroj sufiĉe grandaj por pendigi la tolaĵon de granda familio bojis:
- Oreloj supre, sinjoro!
- Kiom da denaskaj policaj kadetoj ni havas? la marŝalo-guberniestro demandis per raŭka tono.
- Nur en la ĉefurbo, kvincent mil. - respondis unuvoĉe la ekzekutistoj.
- Do aŭskultu mian ordonon, pelu ilin ĉiujn tra la vicoj. Lasu la knabojn bati la knabojn! Kaj mi rigardos. - Fagiram montris la fingrojn al la juna, vundita korpo. - Kaj koncerne tiun ĉi knabon, do rekonsciigu lin. Li estos submetita al speciala cibernetika torturo. La komputilo, kaj la mikrorobotoj, plenigos ĉiun ĉelon per mizero. Mi persone ĝustigos la dolorsojlon.
La knabo estis levita, injektita per stimulilo, li malfermis la okulojn, skuis siajn blondajn harojn per mallonga skipotondo. Infane kriis malespere:
- Kompatu! Mi ne faros ĝin denove!
- Silentu, ni aldonu, la guberniestro mem prizorgos vin nun. - Ili minacis, rikanante kiel besto kaj fulmante per skarlataj kokardoj, la ekzekutistoj.
Fagiram estis kontenta, karesis sian grandegan ventron:
- Mi havas ian ideon pri la doloro-efiko, precipe se la mikrorobotoj turmentos la aorton kaj agados rekte sur la nervajn finaĵojn. Kvankam, aliflanke, estas nenio pli bona ol venki tian neestaĵon kiel homon per via propra mano.
- Mi konsentas pri tio! - Gerlok blovis la vangojn, kaj alprenis la aspekton de karikaturo de grandeco. - Se vi volas, ni povas aranĝi grandan ĉason, kun korto da homoj.
La muzelo de Fagiram etendiĝis en la plej forta esprimo de feliĉo:
- Ni certe faros ĝin. Donu al la ceteraj knaboj pliajn ducent pikĉenajn frapojn sur iliaj nudaj kalkanoj kaj sugestu, ke mi volas aŭdi iliajn kriojn. Por mi, ĝemado kaj plorado estas la plej bona muziko.
- Ĝi estos farita, sed kion fari kun Heki? - Gerlock etendis la manon kaj duo
- Hecky Wayne estos degradita en rango kaj senigita de la gratifiko por la jaro. Mi ne estas kontraŭ ludi militon, sed mi ne intencas tropagi por plezuro. - La marŝalo-guberniestro paŭzis, kaj diris sen ia esprimo. - Ĉi tio espereble estas la sola malbona novaĵo?
- Nuntempe jes. Sed bonege... - Gerlok hezitis kaj sufokiĝis pro sia biero, brunaj ŝprucetoj trafis lian nazon kaŭzante malagrablan tiklon.
- Denove, sed? - Fagimar tuj vigliĝis, eĉ faris kelkajn paŝojn sur la multkoloraj marmoraj kaheloj.
- Estas onidiroj, ke la Ministerio de Amo kaj Vero preparas inspektadon. Nu, ĉi tiu departemento ne havas gravan rilaton kun via parenco, la estro de la Trono-Protekta Departemento, Geller Velimara. Ili eltrovos malpuraĵon sur vi. - Gerlock klare maltrankviliĝis, pli maltrankviliĝis pri sia propra haŭto. La leĝoj de Stalzanath estas severaj, kaj la kontraŭtrupoj estas esence militarigita infero.
- Estas nenio. Se temas pri teranoj, ili metas ĉi tien, precipe lastatempe, pli malbonan guberniestron. Ju pli da malobservoj kaj misuzoj de potenco, des malpli verŝajne estos forigitaj. Ni ŝtelu pli! Vi donas supre la planon - retrovon!
Fagiram haltis, apogis la pugnojn sur la grasajn flankojn, faris teatran paŭzon, poste bruis kiel tondro:
- Tio estas ordono!!! Super orgasmo!
La vicreĝo de la planedo ridis kiel freneza. La Generalo grimacis, liaj oreloj malagrable doloris pro ridado, kio sur la Tero okazas nur al perforte frenezuloj. Ridante ĝis la kriado de porko, la guberniestro trankviliĝis kaj parolis pli serioze.
- Teknike, la detruo de la ribeluloj estas afero de kelkaj sekundoj. Ni, la militistoj de la nevenkebla Purpura Konstelacio, povas simple disbati ĉiujn "moskitojn", sed ni ne faros tion. Unue, ĉi tiu planedo estas vera truo, kaj la milito kun la gerilanoj estas la sola distro. Due, ĝi estas ŝanco atribui ĉion al la ribelantoj, kaj perdoj kaj malabundoj. La ĉefa afero estas la procezo mem. Timo de morto longatempe turmentas ratojn, vekante eksciton kaj atenton inter tiuj, kiuj ludas kun ili. Kaj homoj estas kiel ni, kio plifortigas la zumon. - La stalzana bruto larĝe etendis siajn brakojn kaj komencis fari movojn per la fingroj kvazaŭ distribuante karton. - Ni komencas la ludon, do ni iras kun tri asoj. Piko estas nigraj, diamantoj estas rusoj, vermoj estas ĉinaj. Kiuj estas kluboj? Kelkaj el la miksrasoj. Estas tempo venki la atutojn! Du asoj estas markitaj, estas demando de kelkaj minutoj por eltiri ilin el la ludo.
Fagiram paŭzis - fluga roboto simila al akcipitro, kun la helpo de plilongigaj piedoj, kun gluiĝemaj ungegoj, donis al li glason kun tinkturo de venena verda dopo, trinkante: