Страница 5 из 17
- Twaalf!.. Dertien!.. De jager, een inwoner van de planeet Aarde, Leo Eraskandar heeft gewo
Ergens daarboven flitste een veelkleurig lichtspel, dat oploste in ongelooflijke caleidoscopische tinten van de regenboog en het hele oneindige bereik van de ruimte absorbeerde.
Het hologram, dat het gevecht liet zien, groeide tot zevenduizend kilometer boven de koepel van het voormalige oude theater. De jonge man was een vermakelijk gezicht. Gezicht onder het bloed. Gebroken kaak gezwollen, neus plat. De romp is gekneusd, verbrand en bekrast, karmozijnrood bloed druipt samen met zweet. De borst beweegt van spa
Het oorverdovende gebrul van honderden miljoenen kelen klinkt, meestal mensachtige wezens met vleugels, stammen en andere. Ze produceren talloze geluiden - van lage frequenties tot ultrasone bereiken. De helse kakofonie wordt plotseling onderbroken door afgemeten donderende geluiden. Het volkslied van de grootste Stalzan Empire klinkt. De muziek is diep, expressief, formidabel. Hoewel Lev het bezettingslied niet leuk vond, sprak de muziek die werd gesimuleerd door de hyperplasmatische computer en gespeeld op duizenden muziekinstrumenten tot de verbeelding.
Een hele plas stinkend, giftig groen bloed stroomde uit het verslagen, beperkt intelligente dier. Spinachtige aaseterrobots doken van het rolpad (kaki) naar beneden en schraapten het gebroken protoplasma. Blijkbaar was het monster nu alleen geschikt voor recycling.
Vier enorme soldaten in gevechtspakken renden op de uitgeputte jeugd af. Ze zagen eruit als enorme egels met raketten en muilkorven in plaats van naalden (ze hadden zo'n indrukwekkend arsenaal).
Gouverneur Cross verstopte zich laf achter hun brede ruggen. Hij was duidelijk in de war, hij had niet verwacht dat de "onoverwi
De formidabele Stalzan-krijgers richtten hun lasergeweren en eisten de arena van het ster Colosseum te verlaten. Verbijsterd verliet de jongeman het slagveld. Verminkte blote voeten lieten bloedige voetafdrukken achter op het hyperplastische oppervlak van de ring. Elke stap is als op hete kolen, het explodeert van de pijn, de banden worden uitgerekt, alle botten en aderen doen pijn. De leeuw fluisterde zachtjes:
- Het leven is de concentratie van lijden, de dood is een verlossing van hen, maar het zal plezier vinden in de kwelling van de strijd - het zal onsterfelijkheid verdienen!
Terwijl hij probeerde overeind te blijven, liep hij door een lange gang vol met schelpen, en talloze vrouwtjes, vergelijkbaar met aardse meisjes, gooiden gekleurde ballen en veelkleurige lichtgevende bloemen voor zijn voeten. Vrouwen van het Stalzan-ras zijn meestal erg mooi, lang, gewelfd, met modieuze kapsels, afgezet met haarspelden in de vorm van verschillende buitenaardse wezens bezaaid met edelstenen. Sommigen van hen gaven speelse complimenten, maakten vulgaire grappen en trokken zelfs hun kleren uit, brutaal flirtend en pronkend met de verleidelijke delen van hun lichaam. Zonder enige aarzeling voerden ze ronduit uitnodigende lichaamsbewegingen uit of lieten ze angstaanjagende hologrammen los uit comp-armbanden of oorbellen die waren uitgerust met elektronica. Schaamteloze tijgeri
Ja, er waren dagen dat ouders hun kinderen vreugde schonken, en ze lachten als reactie en ontblootten hun tanden, tot het moment waarop de stalzanen (zoals ze zichzelf het rijk van het paarse sterrenbeeld Stalzanat noemen) brutaal en in jezuïetenstijl de Aarde. De sterke is echter zelfs in de gevangenis vrij; zwakke slaaf op de troon!
Bij de uitgang werd Leo opgewacht door Jover Hermes, een van de assistenten van de gouverneur van het zo
- Maak deze rat met vacuümkop onmiddellijk af.
Zijn slappe fysionomie schudde, ondanks alle verworvenheden van de geneeskunde, na het afvallen, werd Urlik weer vreselijk dik, vanwege zijn pathologische verlangen naar vet en zoet voedsel. Hoewel Jover Hermes geen geld op zijn slaaf durfde te zetten, zou hij de jongeman natuurlijk niet aan dit zwijn geven:
- Je vergat, Urlik, dat dit nu mijn eigendom is, en het is aan mij om te beslissen - voor hem te leven of vernietiging te gaan!
Urlik gromde, vier dikke ki