Կարապի երգը

Իսկ, ամբողջ Խորհրդային Միությունում հայտնի «Վիրու» հյուրանոցի մասին ես գիտեի այն երջանիկների խանդավառ պատմություններից, ովքեր գոնե մի երկու օր այնտեղ ապրելու հնարավորություն են ունեցել։

Դեռևս համոզված չլինելով, որ Սվանան ցանկանում է գիշերել ինձ հետ, ես ուշադիր հարցրեցի.

–Իսկ ծնողներդ չե՞ն անհանգստանա, եթե շատ ուշանաս։

–Հիմա կզանգեմ նրանց ու կասեմ, որ գիշերում եմ ընկերուհուս մոտ: Մենք ապրում ենք քաղաքից դուրս՝ առանձնատանը և նրանք կհասկանան ինձ: Կարո՞ղ եք ինձ ցույց տալ, թե որտեղից կլինի զանգահարել:

Վերջին խոսքերը էստոներենով ուղղված էին մատուցողին, որը Սվանաին ուղեկցեց դեպի խցիկ։

Ես տաք-տաք նստած էի խմածս կոնյակից ու վրաս եկած անսպասելի երջանկությունից։ Մինչև վերջերս ես ձանձրանում էի անպիտան կոմսոմոլի համակուրսեցիներից, բայց հիմա հանկարծ մի հրաշալի գիշեր պլանավորվեց մի երիտասարդ հմայիչ աղջկա հետ՝ կրակոտ կարմիր մազերով։

–Դե, ամեն ինչ կարգին է: Ծնողներին զգուշացրել եմ, մենք ազատ ենք Արա ջան։ Դեմ չե՞ս, եթե քեզ այդպես կոչեմ: Մինչև ես կարողանամ ճիշտ արտասանել քո անունը։

– Արան, որքան հիշում եմ, բրազիլերեն խոսող թութակի մի տեսակ է։

Սվանան պայթեց ծիծաղից, որից ես աննկարագրելի բերկրանք ապրեցի, և շուտով մենք լավ տրամադրությամբ տաքսիով շտապեցինք դեպի Վիրու հյուրանոց։

– Ծնողներդ ինչ են աշխատում։

–Հայրս ծովային ինժեներ-մեխանիկն է: Աշխատում է «Էստոնիա» լաստանավի վրա։ Այնտեղ նրանք հանդիպեցին, երբ մայրս որպես զբոսաշրջիկ գնում էր Տալլին։ Հիմա հայրս արձակուրդում է, բայց շուտով նա նավարկելու է, և ես ու մայրս նավարկելու ենք նրա հետ։ Ստոկհոլմում իջնում ենք, այնտեղից ուղիղ Օսլո ենք գնում։ Այնտեղ ապրում են մորս ծնողները, տատիկս ու պապիկս։

–Այսինքն, դուք կարող եք նաև նորվեգերեն խոսել:

–Կարող եմ, բայց ոչ այնքան լավ։

– Որտե՞ղ ես հիմա սովորում:

–Ես նոր եմ ավարտել դպրոցը և դեռ չեմ որոշել, թե որտեղ ընդունվեմ։ Կամ գեղարվեստական, կամ երաժշտական:

–Ուրեմն դու դեռ շատ երիտասարդ ես:

–Այո, վերջերս դարձա 19 տարեկան։

Այդ ընթացքում մենք մտանք Viru հյուրանոցի նախասրահը և մոտեցանք ընդունարանին։

–Ձեր անձնագրերը, խնդրում եմ։ Քանի՞ օր եք մտադիր մնալ:

–Մեկ գիշեր, – որոշեց Սվանան:

Վճարեցինք ու գնացինք դեպի վերելակներ։

Մենք թռանք 12-րդ հարկ, գտանք մեր դուռը և մտանք սենյակ։

–Հիանալի, – ասացի ես և ընկա լայն մահճակալի վրա:

– Լսիր, Արա! – ասաց Սվանան՝ նստելով մահճակալի եզրին, – ես մի խնդիր ունեմ.

–Ո՞րը: Սկսվե՞լ է դաշտանը:

– Ոչ, ավելի վատ, շատ ավելի վատ:

Ես ապշած էի, բայց կարծես արդեն սկսել եի կռահել, թե ինչ է եղել։

– Ես կույս եմ:

Ինչպիսի անակնկալ! Սի թե դա հնարավո՞ր է: Էստոնուհին 19 տարեկանում դեռ կույս է: Մի թե՞, ոչ ոք նրան չի գայթակղել ավարտական երեկոյի ժամանակ:

–Տխրեցիր, բայց սա ճշմարտություն է, և դու ստիպված կլինես հաշտվել դրա հետ։

–Միգուցե դու համբուրվելել չգիտե՞ս:

–Ոչ, այդ մեկը կարող եմ:

Այս ասելով` Սվանան կրքոտ ֆրանսիական համբույր նվիրեց:

– Դե ուրեմն, ամեն ինչ կարգին է,– ասացի ես՝ շրթունքներս լիզելով,– դու հիանալի համբուրվում ես, մնացածը ես քեզ կսովորեցնեմ:

– Եվ ես խոստանում եմ լինել քո հնազանդ աշակերտուհին:

–Դե ուրեմն, միասին մերկանանք ու լոգանք ընդունենք:

Միաժամանակ սկսեցինք հանել շորերը։ Հասնելով վարտիքին ու կրծկալին՝ մի փոքր տատանվեցինք, բայց հետո Սվանան առաջինը հանեց կրծկալը և վարտիքը։ Ես հետևեցի նրան։ Մուգ մանուշակագույն պտւկներով նրա գեղեցիկ կրծքերը կամ երկրորդ կամ երրորդ չափի էիր, և փխրուն մարմնի հետ միասին շատ տպավորիչ տեսք ունեին։

– Արի,– ասաց Սվանան, և մենք մերկ Ադամ ու Եվայի նման մտանք լոգարան:

–Ժամանակն է,– ասաց Սվանան, երբ երկուսս էլ ցնցուղ ընդունեցինք,– արի՛: Միայն աղաչում եմ քեզ, շատ զգույշ ։

–Դու կարող ես վստահ լինել, իմ գեղեցկուհի։

Ես սկսեցի, միլիմետր առ միլիմետր, նրբորեն ներխուժել նրա մարմնի մեջ: Դրան նպաստել էր ժելե քսանյութը։ Հանկարծ բախվեցի մի ճկույն պատնեշի։ Եկավ ամենավճռական պահը. Սվանան զգաց դա և ամուր փակեց աչքերը։ Ես կտրուկ ցնցեցի կոնքերս և անմիջապես ընկա հեշտոցի մեջ։ Սվանան մի փոքր մեկնարկ տվեց, բայց հետո երախտապարտ հայացքով նայեց ինձ։

–Արդյո՞ք սա վերջ: Եվ դա բոլորովին ցավոտ չեր: Բայց ես այնքան անհանգստացած էի: Ես չեմ սխալվել իմ ընտրության մեջ. Ես գիտեի, որ դու դա լավ կանես։ Հետաքրքիր է, թե ինչքան կեղտոտվեց սավանը:

–Մի քիչ, ընդամենը մի քանի կաթիլ արյուն։ Իսկ դու, փոքրիկս, վախենում էիր:

– Արոչկա, դու ուղղակի վարպետորեն գլուխ հանեցիր այս դժվարին գործը։ Բայց խնդրում եմ ինձ այլևս չանհանգստացնես այնտեղ, քանի դեռ ցավում է: Վերքը կլավանա, մենք կսկսենք սեռական կյանքով ապրել որպես ամուսիններ:

Մինչեւ առավոտ մեռածների պես քնեցինք։ Վերջին օրը հարուստ էր իրադարձություններով. Առավոտյան ես սկսեցի սիրախաղ անել նրա առաձգական կրծքերով, բայց Սվանան ժպտալով քաշվեց։

–Ահա դու հիմա կգռգռես ինձ քո շոյանքներով, բայց դեռ վստահ չեմ, որ այնտեղ ամեն ինչ ապաքինվել է։

–Մենք հիմա դա կստուգենք։

– Ոչ, ոչ, խնդրում եմ, մի՛ արա դա: Ես ամաչում եմ քեզանից։

–Իսկ երեկ դու ամաչկոտ չէի՞ր։ Չե որ ես բժիշկ ուսանող եմ:

– Երեք անգամ բժիշկել լինես, ինձ համար դու իմ սիրելին ես, իսկ սա այլ երգ է։ Դու ինձ կին դարձրիր երեկ երեկոյան։ Այնպես որ, մի շտապիր, ամեն ինչ առջևում է։ Իսկ հիմա՝ ցնցուղ, հագնվում ենք և ռեստորան։

Նախաճաշին մենք սկսեցինք քննարկել հետագա ծրագրերը։

Конец ознакомительного фрагмента.

Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.