Страница 10 из 10
Azadın xəyalları uzaqlara getdi. İlk dəfə İnqa ilə tanış olmağı, üz-üzə durmağı yadına düşdü.
… Avtobus sürücüsü işlədiyi cəmi bir-iki ay olsa da, sərnişinləri artıq ayırd edirdi bir-birindən. Bu elə çətin iş də deyildi. O vaxtlar hər mikrarayona, hər yaşayış massivinə müntəzəm xidmət edən az saylı öz marşrut avtobusları var idi. İpək kombinatı ilə kombinatın yataqxanası bir-birindən çox aralı olsalarda, hər ikisi Azadın işlədiyi xəttin üzərinə düşürdü. İşçilərin çoxusu onların avtobusları ilə gedib – gəlirdilər. Hələ bundan əlavə, hər gün ikinci növbə işçilərini də işdən sonra evlərinə aparmaq üçün bir neçə avtobus təhkim olunurdu kombinata. O vaxt müəssisələrin çoxusunda özlərinin xidmət avtobusları yox idi deyə, sərnişindaşıma parkları ilə müqavilə bağlanardı. Bu müqaviləyə əsasən, ikinci növbə işləyənləri iş qurtaranda xətdən çıxarılaraq təhkim olunan avtobuslar daşıyardılar.
Azadgilin briqadasında 8–9 avtobus var idi. Həmişəlik də onlar bir xətlə gedib-gəlirdilər. Əhali də elə çox deyildi. Ona görə də sərnişin-sürücü tez öyrəşirdilər bir-birilərinə. Sərnişinlər sürücüləri daha gözəl tanıyırdılar. Mağazada, diskotekada, küçədə tanış olmayan kimsənin yaxınlaşıb Azadla salamlaşması, "sən bizim marşurutda işləyirsən!" deməyi adi bir hal idi…
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.